Старобългарски речник
въсплщеват 
въсплщеват -въсплщѹѭ -въсплщѹш св Обезпокоя се, разтревожа се  самъ сꙑнъ колѣбаше сꙙ акꙑ овоште ꙁꙑбл҄емо отъ многа вѣтра. братꙗ же сѫштаа на сꙑнѹ ѯ҃. в[.]сплштевавъше съмꙙтошꙙ сꙙ.  бѣжꙙште ꙁлѣꙁошꙙ  сꙑна С 570.11 Изч С Нвб Ø