Старобългарски речник
въсплескат 
въсплескат -въсплещѫ -въсплещеш св 1. Запляскам, заръкопляскам вьсі ѩꙁꙑці въсплещѣте рѫкама. въсклікнѣте бѹ гласомъ радості СП 46.2 Срв. А28а 3 С319.10—11 Образно. рѣкꙑ въсплещѫтъ рокамі (!) въкѹпѣ. горꙑ въꙁдрадѹѭтъ сѩ отъ ліца гнѣ ѣко грѩдетъ СП 97.8 2. Прен. Възхваля, прославя сѹгѹбѫ пакꙑ глѧ жіꙁнь. сѹгѹбо роꙁⷤьⷣство. въ кѹпѣ і пороꙁьствѹ. ꙇ сльіші въ рѣі. сѹгѹбо роꙁьствѹ вешт. ꙇ вьсплешт юдеса К 14а 3—4 Срв. С451.17 крьстꙗн сам сꙙ нарекошꙙ. ѡле блажен ѩꙁꙑц. лко хъ стꙑ тъ гласъ спѹстшꙙ ... агꙿг҄ел же слꙑшавъше вьсплескашꙙ С 86.8 Изч А СП К С Гр κροτέω ἐπικροτεω вьсплескат Нвб Срв пляскам