Старобългарски речник
въскрѣшень 
въскрѣшень -ꙗ ср Оживяване на мъртвец; възкресение, възкръсване о вьскрѣшен же мрътвꙑхъ. нѣсте л ьл. реенааго вамъ бгмъ глѭщемъ М Мт 22.31 З рее е с. аꙁъ есмъ вьскрѣшене  жвотъ. вѣрѹѩ въ мѧ аште ѹмьретъ ожветъ М Йо 11.25 З СК въ концъ псалмъ пѣсні о въскрѣшен дадовъ СП 65.1 тѣмьже ꙇже бес покаанѣ ѹмьретъ. то авѣ то естъ. ѣко нѣстъ крестьѣнъ. понеже не вѣрѹетъ вьскрѣшенью. н въ стѫѭ троцѭ СЕ 66b 17 свꙙтааго оца нашего ї арꙿхеппа бꙑвꙿша костантн҄ѣ града. їѡанна ꙁлатоѹстааго. слово на трдꙿневно вьскрѣшень г нашего С 486.21 вьскрѣшеньмъ бо хрстовомъ ѹгаснетъ г҄еѡна огн҄ьна С 479.17 М З А СК Е СП СЕ С Р Гр ἀνάστασις вьскрѣшень вьскрѣшене Нвб Срв възкресение ОА ВА АК Бот ЕтМл БТР АР РБЕ възкръсение ВА ВА Бот възкръшане диал ЕтМл