Старобългарски речник
въскрѣсьнъ 
въскрѣсьнъ -ꙑ прил Който се отнася до възкресение е(в)ћлⷺ҇. въскрⷭ҇ѣнаа ѹтрънѣа. недⷧ҇ѣнаа А 153b 11 ꙇꙁмѣні же кръстъ гробъ. несъмрътьнаѣ вьсь. гробъ вьскрѣсьное село К 11b 40 да  бес пьрꙙ ѹкаꙁан вьскрѣсьно. о н҄емꙿже вꙑ продлъжсте рѣъ С 440.6 добро стъ врѣмꙙ дьньсь вьсѣмъ намъ вьꙁꙿпт. реено блаженꙑмъ ддомъ. кто въꙁглагол҄етъ слꙑ гнꙙ ... есе намъ прде вьꙁлюбьно  сьпасно праꙁденьство. вьскрѣсьнꙑ дьнь г нашего їсꙋ ха С 486.26 Изч А К С Гр [τῆς] ἀναστάσεως ἀναστάσιμος вьскрѣсьнъ Нвб възкрѐсѐн книж остар ОА ВА ЕтМл РБЕ възкръсен ОА ВА ЕтМл Срв Възкресин м ЛИ СтИл,РЛФИ