Старобългарски речник
въскръмт
въскръмт
-въскръмлѭ
-въскръмш
св
Отгледам, отхраня
еже ѹбо которꙑ стъ родвꙑ. добьꙗго сего въскръмвꙑ. прѣжде рънорꙁъства да тако рекѫ ѹдънꙑ градъ ꙁемънꙑ стъ
С
272.8
Възпитам.
добра корене добра же лѣторасль. покаꙁа доблаꙗ мат. ꙗко ѹенм благꙑѧ вѣрꙑ вьскрьмла пае. неже млѣкомъ. онъ же тако въскръмьнъ бꙑвъ. сце посланъ бꙑстъ отъ благовѣрнꙑѧ матере. а дꙗволъ отде посрамьнъ
С
96.18, 20
Изч
С
Гр
ἐκτρέφω
τρέφω
вьскрьмт
Нвб
Срв
[от]кърмя