Старобългарски речник
въсколѣбат сѧ 
въсколѣбат сѧ -въсколѣбаѭ сѧ -въсколѣбаш сѧ св Олюлея се, заклатя се, залитна въꙁмѩсѩ сѩ і вьсколѣбашѩ сѩ ѣко пѣні.  вьсѣ мѫдрость іхъ поглъштена бꙑстъ СП 106.27 Изч СП Гр σαλεύομαι вьсколѣбат сѧ Нвб Срв [раз]колебая се ОА ВА БТР