Старобългарски речник
въпьсат 
въпьсат -въпшѫ -въпшеш св Впиша, запиша някъде нещо добрѣ вѣдѫште. ꙇ помꙑшлѣѭште. еже е въ бжі ꙁаконъ. въпсано глѧ оцю своемѹ. ꙇ мтері своеі К 2а 3 по томь же еже е въпсано въ ста евнћльѣ К 2а 7  ꙗв сꙙ мѹ гь  рее. помꙙнѫхъ тꙙ  вьпсахъ тво мꙙ съ сѫштїм съ тобоѭ прьво мѫенкꙑ С 16.1  въпсашꙙ вь пнак҄дꙑ рѹмъскꙑ С 140.22 да ако въпса тако  посъла къ стѹѹмѹ савнѹ С 152.16—17 дашꙙ же  трьсть въ рѫцѣ го. да вьпшѫтъ сꙙ грѣс хъ С 484.24—25 вь небесехъ ваша вьпсана сѫтъ мена С 507.27 Изч К С Гр γράφω ἀναγράφω вьпьсат въпсат вьпсат Нвб впиша ОА ВА НГер ЕтМл БТР АР РБЕ