Старобългарски речник
въпрашат 
въпрашат -въпрашаѭ -въпрашаш несв 1. Задавам въпрос, питам, запитвам ꙇ въпрашаше  како т естъ ꙇмѧ М Мк 5.9 З прде еднъ ꙇ ... въпрашааше . ѹтелю благꙑ. то сътворѭ да жвотъ вѣънꙑ наслѣдъствѹѭ М Мк 10.17 З ꙇ въ домѹ пакꙑ ѹенц его о семъ въпрашаахѫ  М Мк 10.10 З въставъше на мѩ сьвѣдѣтеле неправедьні. їхъже не съвѣдѣахъ въпрашаахѫ мѩ СП 34.11  въпрашаетъ . ꙇерѣ глѧ. вьпрошене. ьто прде братре прпадаѩ къ стѹмѹ олътарю СЕ 86b 17 анѳупатъ въпраша. кѫѭ вѣрѫ маш С 139.22 беꙁъ лъжꙙ отъвѣштавата намъ. о н҄емъже въпрашамъ ваю С 257.12—13  въпрашамъ пото не пожьреш. отъвѣшта глагол҄ꙙ. ꙗко бога мамъ гоже ... ст навꙑкохъ С 252.27 2. Подлагам на разпит, разпитвам повѣжд намъ хе. кꙿто естъ бвꙑ тѧ. стоѣвꙑ на сѫдщ мѫмъ. ꙇ въпрашаемꙑ вꙿсѭ нощь стѹденѫѭ. на дворѣ каафнѣ СЕ 48а 22  прведенъ бꙑвъ піѡн. сѣдшѹ антупатѹ на сѫдшт. въпрашат  наꙙ. то сꙙ нарцаш С 139.18—19 кнꙙꙁъ ... повелѣ терентꙗ  афркана маѯма же  помпꙗ. въ вънѫтрьн҄ѫ тьмнцѫ вьврѣшт ... рекъ. нѣ въ кꙑ дьнь въпрашаѭ хъ С 177.17 повелѣ свꙙтааго вест на сѫдште. да прѣдъ народомъ въпрашатъ го С 230.29 тъгда раꙁгнѣвашꙙ сѧ старѣшнꙑ вльшъскꙑѧ ...  рѣшꙙ не вьпрашамъ го нꙑнꙗ. да не нктоже ... ѹслꙑшꙙтъ таковꙑхъ словесъ го С 263.10 3. Моля някого, предлагам някому да извърши нещо се старѣ васъ ѹктімонъ въдастъ сꙙ.  жрътвѫ сътвор. ѹвѣштате сꙙ  вꙑ. въпрашаѭтъ бо васъ лепдонъ.  еуктмонъ С 136.28 М З А СК Б СП СЕ С Гр ἐρωτάω ἐπερωτάω διερωτάω πυνϑάνομαι ἐξετάζω ἀνακρίνω ἀκούω ἀποκρίνω εἰς τὴν κρίσιν καϑίζω. [вар. ὑβρίζω] вьпрашат Нвб Срв прашам диал ДА