Старобългарски речник
въпаст [сѧ] 
въпаст [сѧ] -въпадѫ [сѧ] -въпадеш [сѧ] св 1. Падна във вътрешността на нещо которааго васъ осълъ л волъ въ стѹденецъ въпадетъ. ꙇ не абе стръгнетъ его М Лк 14.5 З А СК слѣпецъ же слѣпъца аште водтъ. оба вь ѣмѫ въпадете сѧ М Мт 15.14 З  вь сѣть да въпадетъ вь нѭ СП 34.8 скопашѩ прѣдъ лцемъ моімъ ѣмѫ.  вьпадѫ сѩ вь нѭ СП 56.7 аще клюⷮ҇ сѧ. скврънънѹ. л нестѹ. въпаст вь вно. л въ масло. л въ но етеро кое СЕ 19а 23 сълѹ сꙙ ... пасѫштемъ же сꙙ вельбѫдомъ тѹ. по прлѹаю дна отъ н҄хъ ... вьлѣꙁе въ н҄вѫ ꙗст хотꙙшт ... ꙁгонма же въпаде сꙙ въ пѣровъ.  ꙁлом ногѫ прѣдьн҄ѫѭ С 218. 3 Образно. како даудъ по дарѣ пророьстѣмъ. по цѣсарьств. по сьвѣдѣтел҄ьствѣ владꙑьн҄. въ ровъ любодѣства  ѹбоства въпадъ. словесемъ покаань обадвъ. проштен толцѣмъ грѣхомъ прѧ С 526.21—22 2. Изпадна [в беда, мъка и под.]  много пострадавъш отъ многь врае.  ꙁдаѣвъші въсе свое.  ні едіноѩ польѕѧ обрѣтъші. нъ пае въ горее въпадъші А Мк 5.26 СК У вꙿсе сто стꙑмъ проповѣдавъ. тꙑ  нꙑнѣ  сѩ въпадъшѧѩ (въпадъшѧѩ) въ поганъскꙑѩ нѫждѧ. ꙇ беꙁ волѧ отъ нхъ. ѣко непьщева въкѹшьше. съблажꙁньше же сѧ. скврънѫ отъ съвѣст хъ ост СЕ 22b 15—16 не сътворь волѧ твоеѩ. ꙇ не съхрань повелѣне твохъ. нъ въпадѫ въ раꙁбоѩ дшегѹбънꙑѩ. поработхъ сѧ окаанꙑ СЕ 78а 20 тако въ съмръть родъ скъ въпаде К 10а 37 того рад въпадъша въ бѣдꙑ С 442.5—6 Попадна, налетя, натъкна се [на неприятност, опасност и под.]. лкъ еднъ съхождааше отъ ема въ ерхѫ. ꙇ въ раꙁбонꙑкꙑ вьпаде. же  съвлъкъше  М Лк 10.30 З А СК  трьн ꙁѣло люто  кѫпн. въ н҄еже мѣсто аште въпадетъ какъ любо скотъ. то к томѹ жво не ꙁлѣꙁетъ С 193.16 да не въпадеш отъ мене пакꙑ. въ рѫцѣ беꙁаконьнѣ тво госпожд бꙑвъшї С 132.11 дошъдъ же солѹна града въ ѧꙁѫ въпаде  раꙁболѣ сꙙ С 197.15—16 3. Изпадна в някакво състояние ꙗкоже отъ того въ страхъ многъ въпаст то вьс ... многꙑ бо ѹдавшꙙ С 53.3 помꙑслвъ же правьдънꙑ.  вѣдꙑ вь мѣстѣхъ тѣхъ ꙁвѣр множьство. въ раꙁмꙑшл҄еньꙗ въпадъ. отвръꙁъ двьр  глагола  С 515.23 да ꙗкоже прьво го жть ѹвѣдѣвше ба прославхомъ.  паденьꙗ го обраꙁъ спꙑтавъше. вь пеаль вьпадохомъ С 522.22—23 М З А СК СП СЕ К С Гр πίπτω ἐμπίπτω περιπίπτω παραπίπτω ἀναπίπτω ἐκπίπτω ἔρχομαι εἰσέρχομαι λαμβάνομαι συνάπτω. [вар. γίγνομαι] вьпаст Нвб впадам [се] книж остар ВА Дюв НГер ЕтМл РБЕ РРОДД