Старобългарски речник
	вълаꙁт 
	
		вълаꙁт
		
			-вълажѫ
			-вълаꙁш
			несв
		
	
	
		Влизам
		
			ꙇ же пръвѣе вълажааше по въꙁмѫштен водꙑ съдравъ бꙑвааше
			
				М
				Йо 5.4
			
			
				З
			
			
				А
			
		
		
			егда же прхождѫ аꙁъ. ꙇнъ прѣжде мене вълаꙁтъ
			
				М
				Йо 5.7
			
			
				З
			
			
				А
			
		
		
			не вьлаꙁтъ въ ѹбтел҄ьнъскѫ пештерѫ
			
				С
				510.2
			
		
		
			 да не ꙁлаꙁ слово скврьнаво ѭдѣже хъ вьлаꙁтъ
			
				С
				507.22
			
		
		
			вълаꙁꙙштѹ же піѡню вь темнцѫ. днъ отꙿ вонъ ѹдар  по главѣ
			
				С
				139.6—7
			
		
		
			вълаꙁш бо въ водѫ еще носѧ грѣхꙑ
			
				Х
				I Bа 12—13
			
		
	
	
		
			М
		
		
			З
		
		
			А
		
		
			С
		
		
			Х
		
	
	
		Гр
		ἐμβαίνω
		καταβαίνω
		ἐπιβαίνω
		εἰσέρχομαι
		κατέρχομαι
		παροδεύω
	
	
		вьлаꙁт
	
	
		Нвб
		влазям
		остар
		диал
		
			ОА
		
		
			ВА
		
		
			АК
		
		
			Бот
		
		
			НТ
		
		
			НГер
		
		
			ЕтМл
		
		
			ЕтБАН
		
		
			БТР
		
		
			АР
		
		
			РБЕ
		
	
	