Старобългарски речник
вълаꙁт
вълаꙁт
-вълажѫ
-вълаꙁш
несв
Влизам
ꙇ же пръвѣе вълажааше по въꙁмѫштен водꙑ съдравъ бꙑвааше
М
Йо 5.4
З
А
егда же прхождѫ аꙁъ. ꙇнъ прѣжде мене вълаꙁтъ
М
Йо 5.7
З
А
не вьлаꙁтъ въ ѹбтел҄ьнъскѫ пештерѫ
С
510.2
да не ꙁлаꙁ слово скврьнаво ѭдѣже хъ вьлаꙁтъ
С
507.22
вълаꙁꙙштѹ же піѡню вь темнцѫ. днъ отꙿ вонъ ѹдар по главѣ
С
139.6—7
вълаꙁш бо въ водѫ еще носѧ грѣхꙑ
Х
I Bа 12—13
М
З
А
С
Х
Гр
ἐμβαίνω
καταβαίνω
ἐπιβαίνω
εἰσέρχομαι
κατέρχομαι
παροδεύω
вьлаꙁт
Нвб
влазям
остар
диал
ОА
ВА
АК
Бот
НТ
НГер
ЕтМл
ЕтБАН
БТР
АР
РБЕ