Старобългарски речник
въꙁдꙑхань 
въꙁдꙑхань -ꙗ ср 1. Дишане, поемане дъх тꙑ распѧтъ нбо ѣко  кожѭ. тꙑ ѹтвръд ꙁемлѭ на водахъ. тꙑ оград море пѣсъкомь. тꙑ къ въꙁдꙑханью въꙁдѹхъ пролѣ СЕ 4а 13 2. Въздишка, стенание, стон ѹтрѹдіхъ сѩ въꙁдꙑханьемоімъ. ꙁмꙑѭ на вьсѣкѫ нощъ ложе мое. слъꙁамі моім постелѭ моѭ ѹмоѭ СП 6.7 страсті раді ніштіхъ.  въꙁдъханьѣ ѹбогꙑхъ. нънѣ воскръснѫ глетъ гъ СП 11.6 еже естъ глъ бже. ꙁастѫпаѩ. неꙁгланънааго. въꙁдꙑханѣ срца СЕ 94а 12 ѣже тꙑ самъ вѣс влко. ꙇ прꙇм мѧ. ѣкоже прѩтъ дре(вльню)мѹ мꙑтарю въꙁдꙑхане СС Ib 3  съ слъꙁам  въꙁдꙑханї бꙗше вь прьс своѧ глагол҄ꙙ С 524.26 СП СС СЕ С Гр στεναγμός ἀναπνοή въꙁдꙑхан въꙁдꙑхане въꙁдъхань Нвб въздихание книж остар ВА МлБТР АР РБЕ воздихание ВА въздъхание НГер Бот