Старобългарски речник
въꙁбьрат 
въꙁбьрат -въꙁберѫ -въꙁбереш св Събера, оплевя пршедъше же рабі гдна рѣшѧ емѹ г. не доброе л сѣмѧ сѣалъ есі на селѣ своемъ.  отъ кѫдѹ ѹбо матъ плѣвелꙑ ... хоштеші лі. да шедъше въꙁберемъ ѩ А Мт 13.28 Изч А Гр συλλέγω Нвб възбера [се] остар ОА ДА