Старобългарски речник
въꙁаконь
въꙁаконь
-ꙗ
ср
Постановяване, установяване
етꙑре десꙙте вьндохомъ въ подвгъ сь. м҃ вѣньан бѫдѣмъ владꙑко ... ьстьно стъ смꙙ же поелъ с. етꙑрьм десꙙтꙑ дьн поста. мꙿже вьꙁакон вьнде мръ
С
92.8—9
Изч
С
Гр
νομοϑεσία
вьꙁакон
Нвб
Срв
(о)законение
