Старобългарски речник
врьстаI 
врьста -ꙑ ж Възраст, израстване шесть на десꙙте лѣтъ ѹбо сѫштѹ блаженѹѹмѹ връстоѭ С 272.30 тако тъ ѹбо въ юнѣ врьстѣ трѹждааше сꙙ С 279.26 вь пꙙтьдесꙙтъно своѧ връстꙑ лѣто С 288.28—29 блаженꙑ кодратъ. връстоѭ  добротоѭ ... ѹкрашенъ С 98.14—15 род сꙙ хс пльтѭ.  же ѹспѣватъ връстоѭ по пльтьскѹѹмѹ  сьпрѣбꙑваатъ съ лкꙑ акꙑ ловѣкъ вꙙште трї десꙙтъ лѣтъ С 11.6 юнаꙗ  беꙁълобьнаꙗ врьста творьца похвал С 324.3 ꙁ младꙑ врьстꙑ ἐκ παιδικῆς ἡλικίας [вар. ἐκ παιδὸς ἡλικίας] От ранна възраст, от малък ꙗко бога мамъ гоже ꙁ младꙑ връстꙑ ст навꙑкохъ С 252.29—30 С Гр ἡλικία връста Нвб върста диал ДА Срв връст ж м ОА ВА Дюв НГер МлБТР ЕтМл ЕтБАН АР РБЕ ДА