Старобългарски речник
вражьдоват
вражьдоват
-вражьдѹѭ
-вражьдѹш
несв
Изпитвам ненавист към някого, враждувам с някого
ї въ гнѣвѣ вражьдовахѫ мнѣ
СП
54.4
павꙿла апла твоего ... сѫща не твоего апла. нъ архерѣска. тебе же враждѹѭща ... накаꙁа ѩ како отътолѣ аплствоват тебѣ
СЕ
34а 12
Прич. сег. деят. като същ.
враждѹѭще
м
мн
οἱ ἐχϑραίνοντες
Ненавистниците, враждуващите
да не порадѹѭтъ м сѩ вражьдѹѭщі мѩ. бес правъдꙑ
СП
34.19
он бо сѫтъ ꙁъло страждѫшт. враждѹѭшт намъ
С
406.26
СП
СЕ
С
Гр
ἐγκοτέω
μηνίω
враждоват
Нвб
враждувам
ОА
ВА
НГер
МлБТР
ЕтМл
ЕтБАН
БТР
АР
РБЕ
Срв
враговам
диал
ДА
врагувам
диал
МлБТР
РБЕ
ДА