Старобългарски речник
водонось
водонось
-
ж
Съд за вода, ведро
въꙁъмъ водонось. наꙙ т пѫтьмь на рѣкѫ. прѣжде же дошьстꙗ іемꙋ прѣполовьнꙗ пѫт. обрѣте сꙙ водонось спльн҄ена водꙑ
С
550.23,25
обрѣте же на рамѹ го водонось спльнь водꙑ
С
551.6
С
Нвб
Срв
водоносица
ж
ДА