Старобългарски речник
влъшьба
влъшьба
-ꙑ
ж
Магия
раждьꙁѣте сковрадѫ. да въвръженъ бѫдетъ вь н҄ѫ. да тѣмъ бѫдѫтъ вльшъбꙑ го побѣжденꙑ
С
157.15—16
вьсѣмь авѣ стъ ... ꙗко влъшъбам одолѣваш. бѣаше бо т лце блѣдо вдмо. нꙑнꙗ же пакꙑ свѣтъло акꙑ сльнце
С
159.20
ꙗко не хса рад ... страждеші нъ дѣствьнъ сꙑ влъшъбꙑ. прѣлшташ вьсꙙ
С
166.2
аꙁъ бо кръстьꙗнъ смъ не вѣдѣ н вльшьбꙑ н прокаꙁьства
С
111.25
погѹбьѭ тꙙ аште влъшъбам свом пъваш
С
112.19
цѣлѹ бꙑвꙿшѹ. прьвоѭ слоѭ сътвор. т на въставшхъ на н҄его влъшьбоѭ. богомрьꙁъкꙑхъ срацнъ
С
567.22
Изч
С
Гр
μαγεία
вльшъба
влъшъба
вльшьба
Нвб
влъшба
остар
ВА
Дюв
МлБТР
ЕтМл
РБЕ
РРОДД