Старобългарски речник
бол҄ь 
бол҄ь -бол҄ьш -бол҄е прил срав 1. По–голям [по размери, по обхват и под.]. вьꙁьметъ бо коньнѫ своѭ отъ рꙁꙑ. ꙇ больш дра бѫдетъ М Мт 9.16 ꙇ рее се сътворѭ раꙁорѭ жтьнцѧ моѩ  большѧ съꙁждѫ М Лк 12.18 З А СК болъше богатъство непъщевавъ ег(.) пътъскꙑхъ (съ)кровщъ Е 7б 12 а наслаждаѭштеі сѧ недостоіно. большѫ мѫкѫ себѣ прімⷷлѫтъ К 8а 40 по вьсꙙ же асꙑ. съмрьть помꙑшл҄ѣѧ дѹшѫ своѭ въстав на бол҄ьшꙙ трѹдꙑ С 274.11—12 кꙑ кѹпъ бол҄ї стъ плѣвънꙑ л л пꙿшеньнꙑ С 127.22 2. По–обилен, по–многоброен вьсѣкѫ раꙁгѫ не творѧштѫѭ плода. ꙇꙁъметъ ѭ. ꙇ вьсѣкѫ тво(тво)рѧштѫ плодъ отрѣбтъ ѭ да плодъ бол сътвортъ М Йо 15.2 З А СК с сѫтъ ѹдеса сьмѣренааго  прѣпростааго паула.  на вꙙштьша  бол҄ьша схъ С 174.3 събъра же сꙙ вь дьнь тъ народъ многъ. бол҄ обꙑьнааго С 568.8 3. По–значителен большѧ сеѩ любьве нктоже (не) матъ М Йо 15.13 З А СК нѣстъ рабъ боле га своего. н аплъ боле посълавъшааго  М Йо 13.16 З А СК ѹтелю. каѣ ꙁаповѣдь естъ больш въ ꙁаконѣ М Мт 22.36 З А СК с естъ пръва  большѣ ꙁаповѣдь М Мт 22.38 З А елко  больш благодѣт наслаждаеш сѧ нꙑнѣ благꙑхъ СЕ 91а 21—22 ꙇже сьнѣдаѭт домꙑ въдовіць.  вноѭ далее молѧтъ сѧ. сі прімѫтъ осѫжденіе боле А Лк 20.47 4. Като същ. a) бол҄шаꙗ ср мн a) τὰ κρείττονα [τὰ κρείττω] Възвишеното в нравствен, духовен и религиозен смисъл егда нравъ благъ съ доброьстмь въꙁдрастъ. бол҄ьшхъ желаѧ страхъ бож прметъ С 252.3 вьсе спѣшен творꙙ отъ славꙑ въ славѫ. ѹспѣват бол҄ьшхъ желанмꙿ С 289.6 b) бол҄ь м ед ὁ κρείττων По–могъщият, по–силният се бо нꙑнꙗ вдмъ ꙗко богатї  ншт.  ꙁъл  добр. отъ того слѹжъбѫ прмьѭтꙿ.  рабъ стъ огн҄ь вашъ ловѣкомъ. бол҄ьшмъ  сътворвъшмъ  С 262.7—8 М З А СК ЗП Е СП СЕ К С Гр μείζων περισσότερος πλείων μέγας μέγιστος ἀμείνων χείρων бол бол҄ї боле большее болъшее большѣ Вж. при бол҄е Нвб