Старобългарски речник
благостьнъ
благостьнъ
-ꙑ
прил
благословл҄ень благостьно
εὐλογία χρηστότητος
Дар с благопожелания
ѣко варілъ і есі блгословнꙑміімі блгстънꙑмъ положілъ есі на главѣ его вѣнъцъ отъ камені драгаего
СП
20.4
Изч
СП
благостънъ
Нвб
благостен
МлБТР
ЕтМл
РБЕ
