Старобългарски речник
бесѣда 
бесѣда -ꙑ ж 1. Слово, реч, дума рее же мъ съ ... по ъто бесѣдꙑ моеѩ не раꙁѹмѣате. ѣко не можете слꙑшат словесе моего М Йо 8.43 З А женѣ же глхѫ ... юже не ꙁа твоѭ бесѣдѫ вѣрѹемъ. сам бо слꙑшахомъ  вѣмъ. ѣко сь естъ въ істнѫ спсъ мра хъ М Йо 4.42 З А да насладтъ сѩ емѹ бесѣда моѣ СП 103.34 нъ то облама петромь. протвста сꙙ мѹ бесадамъ (вм. бесѣдамъ, Север., с. 363, бел. под линия) мнꙙшта ѹтат сꙙ го С 363.23 ѡ горе мьнѣ рее. то сътворѫ аꙁъ ... бесѣда дѣва. а ѫтроба не дѣва С 240.13 Начин на говорене, говор. прстѫпьше стоѩште рѣшѧ петров. въ істнѫ  тꙑ отъ нхъ ес. ꙇбо  бесѣда твоѣ авѣ тѧ твортъ М Мт 26.73 З, А. Срв.Мк 14.70 М З 2. Беседа, разговор блгв  нꙑ пршестве рабъ твохъ. ꙇ дажд намъ. да полеꙁнꙑ бѫдѫтъ бесѣдꙑ нашѧ СЕ 18а 2 і бесѣдѫ обꙑаі ... ꙇ двъное ѹенье. ꙇ накаꙁанье. вьсе то съребролюбьствье сътворіло естъ ꙁабꙑт К 4b 21 блѫдьнца стъ сласть. сладько т бесѣдѹтъ съпрьва. та въпѹштаѭшт. бесѣдоѭ горесть съмрьтънѫѭ С 351.7  вьꙁлюбвъ го дѹховьнꙑ. раꙁѹмъ же  ѹстро  сладькѫѭ бесѣдѫ. вь ьст мѣаше вьса лѣта патраршъства свого С 288.19–20 3. Проповед нъ беꙁѹмье ... адтелево на своѭ бесѣдѫ...ꙑкъ...в.ѣетъ К 3а 30  словеса хꙑтрьць.  бесѣдꙑ ѹтел҄ь. ꙁвѣштат не могѫ ꙁълобꙑ ѧ С 400.1–2 ѫродваꙗ бесѣда μωρολογία Глупави, неразумни думи или реч ѫродвꙑѧ бесѣдꙑ флстоновꙑ псат не ставьꙗте С 403.23 М З А СК СП СЕ К С Гр λαλία διαλογή ὑπόϑεσις ὁμιλία εὐτυχία λόγος ῥῆμα ῥῆσις ἔντευξις бесада Нвб беседа ОА ВА Бот МлБТР ЕтМл БТР АР РБЕ НГер