Старобългарски речник
архсѵнагогъ 
архсѵнагогъ м Уредник [служител] в синагога, грижещ се за външната, несакралната страна на еврейския култ ꙇ се прде еднъ отъ архсѹнагогъ. ꙇменемь арь М Мк 5.22 З ꙇсъ же ... гла архсѵнагогов не бо сѧ. тъкмо вѣрѹ М Мк 5.36 З отъвѣшта(въ)въ же архсѵнагогъ негодѹѩ ꙁане въ соботѫ сцѣл ѭ съ. глаше народѹ. шесть денъ естъ вь нѧже достотъ дѣлат. въ тꙑ ѹбо прходѧште цѣлте сѧ а не вь день соботънꙑ М Лк 13.14 З СК господь же нашъ їсѹ хъ ꙁа многѫѭ благость. прокаженꙑѧ оштааше ... кръвтⷪоцѫ цѣллъ. дьштерь архсунагога. ѹмъръшѫ ожвлъ.  їнѣхъ многъ танъ. достонь ѹдесъ сътворлъ С 480.26 Домът на уредника [служителя] в синагога. ꙇ еште глѭштѹ емѹ прдѫ отъ архсѵнагога глѭште. ѣко дъшт твоѣ ѹмьрѣтъ то двжеш ѹтелѣ М Мк 5.35 З.Срв. Лк 8.49 М З Изч М З СК С От гр ἀρχισυνάγωγος архсѹнагогъ арꙿхсѵнагогъ архсунагогъ