Старобългарски речник
архереовъ 
архереовъ прил притеж Който е на архиерей; архиереев тъгда събърашѧ сѧ архере  кънжънц.  старьц людьст. на дворъ архереовъ. нарцаемааго каѣфа М Мт 26.3 З А СК ꙇ се еднъ отъ сѫштхъ съ смъ. простеръ рѫкѫ ꙁвлѣе ножъ сво. ꙇ ѹдарь раба архереовъ. ѹрѣꙁа емѹ ѹхо М Мт 26.51 З, А, СК, Б. Срв.Мк 14.47 М, З;Лк 22.50 М, З;Йо 18.10 М З А СК петръ же дѣаше по немь ꙁ далее. до двора архереова. ꙇ въшедъ вънѫтрь сѣдѣаше съ слѹгам. вдѣт коньнѫ М Мт 26.58 З, А, СК.Срв. Мк 14.54 М, З;Лк 22.54 М З ꙇ сѫштѹ петров нꙁѹ на дворѣ. прде една отъ рабꙑнь архереовъ М Мк 14.66 З по ꙇсѣ же ꙇдѣаше смонъ петръ ... ꙇ вьнде съ ꙇсомь. въ дворъ архереовъ З Йо 18.15 А СК гла еднъ отъ рабъ архереовъ. ѫжка сꙑ. емѹже ѹрѣꙁа петръ ѹхо. не аꙁъ л тѧ вдѣхъ въ врътѣ съ нмь З Йо 18.26 А СК  ꙗкоже агнꙙ ꙁвѣр. тако ха боѹбц мъше. прведошꙙ на дворъ архꙿереѡвъ С 471.28 Изч М З А СК Б С От гр τοῦ ἀρχιερέως археовъ арꙿхереѡвъ Нвб архиереов остар ВА РБЕ