Старобългарски речник
арменьскъ 
арменьскъ -ꙑ прил от МИ Който се отнася до Армения; арменски стрстъ стаго глгорѣ архепскꙋпа. велкꙑѧ арменѧ.  рмпсѧ.  дрѹжнꙑ еѧ. пр доклтѣнѣ цр.  пр цр перстѣ. артаванѣ. снѣ. аласур братѹ сѫщꙋ. кюрꙋ црѹ арменъскѹ. лъстѫ ѹбенъ бꙑстъ Е 38а 9—10 с ѹбо освѣштенꙑ отьцъ нашъ їѡаннъ. отъ аременъскааго нкополꙗ бѣ С 278.17 семѹ ѹбо їѡанѹ божьствънѹѹмѹ. девꙙть лѣтъ въ епскѹп сътворвъшѹ. сълѹ сꙙ мѫжѹ сестрꙑ го марѧ. паснкѹ нарцамѹ. строт рамѣньскѫ [погр. вм. армѣньскѫ] власть С 281.22 Изч Е С Гр τῆς ᾿Αρμενίας κατὰ ᾿Αρμενίαν τῶν ᾿Αρμενίων армѣньскъ Нвб арменски ОА ВА ЕтМл АР РБЕ Срв ерменски диал ОА ВА Арменско ср МИ ВК, Мя Арменско ср МИ ЙЗ,Зас Арменски ФИ СтИл,РЛФИ