Речник на Патриарх Евтимий
глаголаньнъ
глаголаньнъ
-ꙑ
прил
(1)
глаголаньн
Като същ. ср. мн. Казаното, казаните неща.
ꙗко прѣжде къ мѹжѹ желанїа, Данїлѹ, посланѹ бывшѹ по семь къ Ꙁахарї, єгоже неглаголанїемь повнѹ вѣроват глаголаннымь ѡт нго
I Никод
212.15