Исторически речник
асѣнъ  
асѣнъ -а м ЛИ 1. Иван Асен І (Асен) – цар на българите (1186-1196) с͠нѹ стараагѡ ц͠рѣ асѣнѣ Петк. 79v.26. въꙁдвже рѡгъ Блъгарꙿскаго царьства пр благоьствѣйшемь цар Асѣн, же въ свѧтѣмь кр[ъ]щенї меновань бꙑвь Іѡаннъ ЙР 23.8.  не тъїѫ ѧже же брать єго по плът, старꙑй Асѣнь, ѹдръжа ꙁемлѧ ЙП 197.26. 2. Иван Асен ІІ – цар на българите (1218-1241) блг͠ѡьствѡмѹ ц͠рю блъгарскомѹ і̇ѡ͠аннѹ асѣню Петк. 79v.26. Благоьствꙑй же царь Іѡаннъ Асѣнь ЙР 24.16. ЙР 24.16. по немь прѣѧть царство Іѡаннъ Асѣнь ЙП 198.4.