Исторически речник
жрьтвьнкъ   [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
жрьтвьнкъ, жрьтвьнкь, жрьтъвьнкъ, жрьтъвьнкь, жрьтъвнкъ, жрьтъвнкь, жрьтьвьнкъ, жрьтьвьнкь, жрьтьвнкъ, жрьтьвнкьжрьтвьнка, жрьтъвьнка, жрьтъвнка, жрьтьвьнка, жрьтьвнкажрьтвьнкѹ, жрьтъвьнкѹ, жрьтъвнкѹ, жрьтьвьнкѹ, жрьтьвнкѹжрьтвьнкъ, жрьтвьнкь, жрьтъвьнкъ, жрьтъвьнкь, жрьтъвнкъ, жрьтъвнкь, жрьтьвьнкъ, жрьтьвьнкь, жрьтьвнкъ, жрьтьвнкь-жрьтвьнкомь, жрьтъвьнкомь, жрьтъвнкомь, жрьтьвьнкомь, жрьтьвнкомь, жрьтвьнкомъ, жрьтъвьнкомъ, жрьтъвнкомъ, жрьтьвьнкомъ, жрьтьвнкомъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
жрьтвьнцѣ, жрьтъвьнцѣ, жрьтъвнцѣ, жрьтьвьнцѣ, жрьтьвнцѣжрьтвьне, жрьтъвьне, жрьтъвне, жрьтьвьне, жрьтьвнежрьтвьнц, жрьтъвьнц, жрьтъвнц, жрьтьвьнц, жрьтьвнц, жрьтвьнцꙑ, жрьтъвьнцꙑ, жрьтъвнцꙑ, жрьтьвьнцꙑ, жрьтьвнцꙑжрьтвьнкъ, жрьтвьнкь, жрьтъвьнкъ, жрьтъвьнкь, жрьтъвнкъ, жрьтъвнкь, жрьтьвьнкъ, жрьтьвьнкь, жрьтьвнкъ, жрьтьвнкьжрьтвьнкомъ, жрьтъвьнкомъ, жрьтъвнкомъ, жрьтьвьнкомъ, жрьтьвнкомъ, жрьтвьнкомь, жрьтъвьнкомь, жрьтъвнкомь, жрьтьвьнкомь, жрьтьвнкомьжрьтвьнкꙑ, жрьтъвьнкꙑ, жрьтъвнкꙑ, жрьтьвьнкꙑ, жрьтьвнкꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
жрьтвьнкꙑ, жрьтъвьнкꙑ, жрьтъвнкꙑ, жрьтьвьнкꙑ, жрьтьвнкꙑжрьтвьнцѣхъ, жрьтъвьнцѣхъ, жрьтъвнцѣхъ, жрьтьвьнцѣхъ, жрьтьвнцѣхъ, жрьтвьнцѣхь, жрьтъвьнцѣхь, жрьтъвнцѣхь, жрьтьвьнцѣхь, жрьтьвнцѣхьжрьтвьнка, жрьтъвьнка, жрьтъвнка, жрьтьвьнка, жрьтьвнкажрьтвьнкѹ, жрьтъвьнкѹ, жрьтъвнкѹ, жрьтьвьнкѹ, жрьтьвнкѹжрьтвьнкома, жрьтъвьнкома, жрьтъвнкома, жрьтьвьнкома, жрьтьвнкома
жрьтвьнкъ -а м 1. Свещено място за жертвоприношение, жертвеник. сиа͗ възимаа͗хѫ снвє і͗ислви ѿ приносимаго• и͗ полагаа͗хѫ на жрътвникъ прⷣѣ гⷭдемъ Дор. 292а слышах бо глаⷭ҇ гл͠ꙙщъ. прсмрадт сꙙ жрьтъвнкь мѡ Жит. Ант. 41v ѿтръгошѫ ѿ жрътъвника (ѡ горе страшнаго! Бѣше же Тиверїе еще младъ), и о прагъ оударишѫ, тъно щенцоу, и съставы главныѧ съмлѣшѫ, ꙗко пшеницѫ, теаше же моꙁъкъ его ХрКМ ст. 4050 Тѣмже єгда прхѻдⷮ ктѻ къ жрьтьвнкꙋ  престт се крьв х͠вѣ ѿ аше, да непщꙋеть ꙗко ꙋста своа къ ребрꙋ х͠вѹ прлож,  ѿ ребра єгѡ пїеть. ѿ ребра же х͠ва не крьвь тьїю нь  вѡда стее ИМ 170r.22. 2. Олтар в християнски храм, Светая Светих, жертвеник. и͗ егда͑ видѣ стго васї́лиа вънѧтръ жрь́тꙿвника, и͗де и͗ въспомѣнѫ ємѹ• и͗ хиротониса є͗гѻ Дор. 210а и͗ видѣхъ нѣкоего въ ѡбразѣ є͗пкⷭпа носѧща ꙗ͗коже даровное въходѧща въ жрътꙿвникъ Дор. 231б // Образно ꙗ꙼вѣ ꙗко, тѡмꙋжде ѻ҆҆сѫжⷣенїꙋ поⷣлежѫтъ, ꙁоѡра́ же неь́стѣшї, ҆҆ въс ꙼же блгѡь́ствѣшїмъ жръ́тъвн́кѡм же ҆҆ крще́нїѡ̀м съпрѡтвлѣѫще сѧ. еретьскаа къ себѣ събра́нїа ҆҆ крще́нїа Уст. Мин. 75б Мы же въ цр͠кваⷯ слоужбы съврьшаеⷨ . и на д͠ховнⷨѣ жрьтьвницѣ с͠щенные гл͠ю трапеꙁы ПЕ ИМ 169v дѹховьнꙑ жрьтвьнкъ Подразбира се евхаристията Мы же въ цр͠кваⷯ слѹжбы съврьшаеⷨ.  на д͠ховнѣⷨ жрьтьвнцѣ с͠щенные гл͠ю трапеꙁы.  алны  стоеще.  въ с͠тльскꙋю ѻдежⷣѹ ѻблъен. не въ раꙁоренїе прѣⷣреⷱнымь, нь ьⷭтнѣш твореще нь ИМ 169v.27. прѣнебесьнꙑ ( мꙑсльнꙑ) жрьтвьнкъ Наднебесен и мислен жертвеник, възнесен от Сина (Логоса) при сътворението на света, на който се извършва мирна жертва, чрез която небесните литургически свети духове непрестанно служат на Бога словесно и духовно; образ на този жертвеник е трапезата на Тайната вечеря Ꙗко да ловѣколюбецъ богъ нашь, премь х въ свѧтый  прѣнебесный  мыслъный свой жрътвнкъ въ вонѧ благоѫханїа ЛЙЗ 301.6. Ꙗко да ловѣколюбець богь нашъ, премь ѧ въ свѧтый  прѣнебесꙿ(ный) мысльный свой жрътꙿвнкь въ вѡнѧ благоѫханїа, въꙁꙿпослеть намь благод(ѣ)ть свѧтаго дѹха СЙЗ 370.29. вꙿ воню благоꙋханїѧ дѹховнагѡ, еже прїемъ во пренебесный твой жертвеннкь Яков 316.24. Дор. Жит. Ант. ХрКМ Уст. Мин. ПЕ ИМ