Исторически речник
ѫꙁьнкъ  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
ѫꙁьнкъ, ѫꙁьнкь, ѫꙁънкъ, ѫꙁънкь, ѫꙁнкъ, ѫꙁнкьѫꙁьнка, ѫꙁънка, ѫꙁнкаѫꙁьнкѹ, ѫꙁънкѹ, ѫꙁнкѹѫꙁьнкъ, ѫꙁьнкь, ѫꙁънкъ, ѫꙁънкь, ѫꙁнкъ, ѫꙁнкьѫꙁьнка, ѫꙁънка, ѫꙁнкаѫꙁьнкомь, ѫꙁьнкомъ, ѫꙁънкомь, ѫꙁънкомъ, ѫꙁнкомь, ѫꙁнкомъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
ѫꙁьнцѣ, ѫꙁънцѣ, ѫꙁнцѣѫꙁьне, ѫꙁъне, ѫꙁнеѫꙁьнц, ѫꙁънц, ѫꙁнцѫꙁьнкъ, ѫꙁьнкь, ѫꙁънкъ, ѫꙁънкь, ѫꙁнкъ, ѫꙁнкьѫꙁьнкомъ, ѫꙁьнкомь, ѫꙁънкомъ, ѫꙁънкомь, ѫꙁнкомъ, ѫꙁнкомьѫꙁьнкꙑ, ѫꙁънкꙑ, ѫꙁнкꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
ѫꙁьнкꙑ, ѫꙁънкꙑ, ѫꙁнкꙑѫꙁьнцѣхъ, ѫꙁьнцѣхь, ѫꙁънцѣхъ, ѫꙁънцѣхь, ѫꙁнцѣхъ, ѫꙁнцѣхьѫꙁьнка, ѫꙁънка, ѫꙁнкаѫꙁьнкѹ, ѫꙁънкѹ, ѫꙁнкѹѫꙁьнкома, ѫꙁънкома, ѫꙁнкома
ѫꙁьнкъ м 1. Затворник; този, който е наказан даждъ м тѣло мрьтво на погребен. оного осѫжденаꙿго отъ тебе. їсѹса наꙁареа їсѹса нштааго ... ѫꙁьнка їсѹса С 454.19 2. Прен. Грешник; този, който е съгрешил нъ обае велкаꙗ дарѹѭштааго хса. прѣвелко лколюб. вьсѣхъ лкъ спсн пае. нежел погꙑбеню хотꙙшт. подат ѫꙁнкѹ.  долѣ лежꙙштѹѹмѹ рѫкѫ  покааньꙗ бꙑль. несцѣлмꙑѧ  смрьдꙙштꙙѧ своѧ твар сцѣл стрѹпꙑ С 522.15 Изч С Гр ὁ δέσμιος ὁ πεσών ѫꙁнкъ Нвб иъзник, узник остар ЕА ВА РРОДД