Исторически речник
ловѣкоѹбць
ловѣкоѹбць
-а
м
Човекоубиец, убиец на хора
рее же мъ с ... вꙑ отъ отъца дѣвола есте. похот отца вашего хоштете творт. онъ коѹбцъ бѣ скон. ꙇ вꙑстнѣ не стотъ. ѣко нѣстъ стнꙑ вь немь
М
Йо 8.44
Изч
М
Гр
[ὁ] ἀνϑρωποκτόνος
Нвб
человекоубиец
остар
ЕтМл
човекоубиец
ОА