Исторически речник
хꙑщьнкъ  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
хꙑщьнкъ, хꙑщьнкь, хꙑщънкъ, хꙑщънкь, хꙑщнкъ, хꙑщнкьхꙑщьнка, хꙑщънка, хꙑщнкахꙑщьнкѹ, хꙑщънкѹ, хꙑщнкѹхꙑщьнкъ, хꙑщьнкь, хꙑщънкъ, хꙑщънкь, хꙑщнкъ, хꙑщнкьхꙑщьнка, хꙑщънка, хꙑщнкахꙑщьнкомь, хꙑщьнкомъ, хꙑщънкомь, хꙑщънкомъ, хꙑщнкомь, хꙑщнкомъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
хꙑщьнцѣ, хꙑщънцѣ, хꙑщнцѣхꙑщьне, хꙑщъне, хꙑщнехꙑщьнц, хꙑщънц, хꙑщнцхꙑщьнкъ, хꙑщьнкь, хꙑщънкъ, хꙑщънкь, хꙑщнкъ, хꙑщнкьхꙑщьнкомъ, хꙑщьнкомь, хꙑщънкомъ, хꙑщънкомь, хꙑщнкомъ, хꙑщнкомьхꙑщьнкꙑ, хꙑщънкꙑ, хꙑщнкꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
хꙑщьнкꙑ, хꙑщънкꙑ, хꙑщнкꙑхꙑщьнцѣхъ, хꙑщьнцѣхь, хꙑщънцѣхъ, хꙑщънцѣхь, хꙑщнцѣхъ, хꙑщнцѣхьхꙑщьнка, хꙑщънка, хꙑщнкахꙑщьнкѹ, хꙑщънкѹ, хꙑщнкѹхꙑщьнкома, хꙑщънкома, хꙑщнкома
хꙑщьнкъ -а м 1. Диво, кръвожадно животно; хищник вънемлѣте отъ лъжхъ пророкъ. ꙇже прходѧтъ къ вамъ. въ одеждахъ овьахъ. вьнѫтрь же сѫтъ влъц хꙑштьнц М Мт 7.15 З А 2. Прен. Зъл, лош човек; хищник фарсѣ ставъ вь себѣ молѣаше сѧ. бже хвалѫ тебѣ въꙁдаѭ. ѣко нѣсмъ ѣко  про лвц. хꙑщьнц неправедьнц. прѣлюбодѣ. л ѣко сь мꙑтарь М Лк 18.11 З А СК въ съвадьнка мѣсто. мротворець. въ сварънка мѣсто. кротолюбець. въ хъщьнка мѣсто. раꙁдавьнкъ мѣнѣ своего СЕ 70b 9—10 (ж)е сѫтъ хъщь(....) Р V 1.7—8 Изч М З А СК СЕ Р Гр [ὁ] ἅρπαξ хꙑштьнкъ хъщьнкъ хъштьнікъ Нвб хищник ОА ВА ЕтМл БТР АР ЕА Срв хища ’плячка’ остар РРОДД хищница ж ЕА