Исторически речник
хꙑтрьць  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
хꙑтрьць, хꙑтрець, хꙑтрьцъ, хꙑтрецъхꙑтрьца, хꙑтьрьца, хꙑтърьца, хꙑтьрца, хꙑтърцахꙑтрьцѹ, хꙑтьрьцѹ, хꙑтърьцѹ, хꙑтьрцѹ, хꙑтърцѹхꙑтрьць, хꙑтрець, хꙑтрьцъ, хꙑтрецъхꙑтрьца, хꙑтьрьца, хꙑтърьца, хꙑтьрца, хꙑтърцахꙑтрьцемь, хꙑтьрьцемь, хꙑтърьцемь, хꙑтьрцемь, хꙑтърцемь, хꙑтрьцемъ, хꙑтьрьцемъ, хꙑтърьцемъ, хꙑтьрцемъ, хꙑтърцемъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
хꙑтрьц, хꙑтьрьц, хꙑтърьц, хꙑтьрц, хꙑтърцхꙑтрье, хꙑтьрье, хꙑтърье, хꙑтьре, хꙑтърехꙑтрьц, хꙑтьрьц, хꙑтърьц, хꙑтьрц, хꙑтърцхꙑтрьць, хꙑтрець, хꙑтрьцъ, хꙑтрецъхꙑтрьцемъ, хꙑтьрьцемъ, хꙑтърьцемъ, хꙑтьрцемъ, хꙑтърцемъ, хꙑтрьцемь, хꙑтьрьцемь, хꙑтърьцемь, хꙑтьрцемь, хꙑтърцемьхꙑтрьцѧ, хꙑтьрьцѧ, хꙑтърьцѧ, хꙑтьрцѧ, хꙑтърцѧ, хꙑтрьцѫ, хꙑтьрьцѫ, хꙑтърьцѫ, хꙑтьрцѫ, хꙑтърцѫ, хꙑтрьце, хꙑтьрьце, хꙑтьрце, хꙑтърце
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
хꙑтрьц, хꙑтьрьц, хꙑтърьц, хꙑтьрц, хꙑтърцхꙑтрьцхъ, хꙑтьрьцхъ, хꙑтърьцхъ, хꙑтьрцхъ, хꙑтърцхъ, хꙑтрьцхь, хꙑтьрьцхь, хꙑтърьцхь, хꙑтьрцхь, хꙑтърцхьхꙑтрьца, хꙑтьрьца, хꙑтърьца, хꙑтьрца, хꙑтърцахꙑтрьцѹ, хꙑтьрьцѹ, хꙑтърьцѹ, хꙑтьрцѹ, хꙑтърцѹхꙑтрьцема, хꙑтьрьцема, хꙑтърьцема, хꙑтьрцема, хꙑтърцема
хꙑтрьць -а м 1. Човек, който притежава умение да извършва някаква работа; майстор въ днъ дь (!) прмк҄р на вдѣнь ꙁждемааго дѣла. паде тѹ пѣнꙑ тѣштꙙ  съкрѹшамъ. ꙗкоже вьсѣмъ хꙑтрьцемъ  дѣлател҄емъ.  проїмꙿ вдꙙштмъ бѣжат  оставт старꙿца дного С 553.12 прѣбꙑ же бѣсъ нмꙿже хѹжде съкрѹшаѧ ...  вдѣаше сꙙ то страждꙙ отъ прѣподобьнааго еппа.  отъ творꙙштхъ гстерꙿнѫ хꙑтрьцъ.  дѣлател҄ь С 553.7 За Бога — творец, създател. г ... не мѣѣше л добротꙑ вьсѣкоѧ. добротꙑ хꙑтрьць. плакааше бо ждовъска ꙁъла ловѣкъ въ ꙗꙁвѣ сꙑ С 436.9 градъ бж. гоже хꙑтрецъ  сьдѣтел҄ь бъ С 84.13 2. Философ, мислител не ю наꙙхомъ глаголат о ꙁавст.  ѧꙁꙑц вѣт.  словеса хꙑтрьцъ.  бесѣдꙑ ѹтел҄ь. ꙁвѣщат не могѫ ꙁълобꙑ ѧ С 400.1 тъьно ѹмѣѩ хꙑтрьць ἀντίτεχνος Съперник по майсторство, по изкуство ꙗко  вьнѣшьньі хьітрьц рьвьнѹѭтъ тъьно мъ ѹмѣѭштмъ хьітрьцемъ. въ потѣпѣ пьр съ ньім въꙁдвжѫште. тако ѹбо  вь семь жт многьішт събьіваетъ с бьіт ЗЛ IIа 12—13 Изч С ЗЛ Гр τεχνίτης φιλόσοφος ὁ ἔμπειρος хꙑтрецъ Нвб Срв хитрец ОА ВА ЕтМл БТР АР ЕА хитрьо диал НГер хитрица ж ЕА