Исторически речник
хрьст[ос]овьнъ  
хрьст[ос]овьнъ -ꙑ прил Христо̀в, който е свързан с Христос слꙑш хвнѣ мѫцѣ. вꙑшънее слово слꙑш. ꙇ въспоі К 13а 34 Срв. С450.3 два цѣсара платꙿ  їрѡдъ. два реа. анна  каіафа. да обѣ пастѣ въкѹпѣ бѫдете. ова прѣстаѭшт а хрстовънаа нанаѭшт С 450.18 Срв. К13b 10 дво люд вь сѡнѣ. въ хръстовьнѣ мѫцѣ. въ врѣмꙙ прдошꙙ еврест. кѹпно же  поганьст С 450.13 Срв. К13b 5 обратт хоштѫ слово. добрѹѹмѹ садѹ црькъвьнѹѹмѹ цвѣтѹ дꙋховьнѹѹмѹ. къ новꙑмъ вономъ хръстовънꙑмъ С 495.9—10 Изч К С От гр τοῦ Χριστοῦ хръстовънъ хръстовьнъ хрстовънъ Нвб Срв христосов