Исторически речник
ѹходъ  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
ѹходъ, ѹходьѹходаѹходѹ, ѹходовѹходъ, ѹходьѹходаѹходомь, ѹходомъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
ѹходѣѹходеѹход, ѹходовеѹходъ, ѹходь, ѹходовъ, ѹходовьѹходомъ, ѹходомь, ѹходовомъ, ѹходовомьѹходꙑ, ѹходовꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
ѹходꙑ, ѹходовꙑ, ѹходъмѹходѣхъ, ѹходѣхь, ѹходохъ, ѹходохь, ѹходовохъ, ѹходовохьѹходаѹходѹѹходома
ѹходъ м Беглец; този, който е избягал от нещо [образно] вдѣшꙙ бо беꙁаконнц  осꙙꙁашꙙ ѹдесꙑ ѹдотворца бога ... вдѣшꙙ лаꙁара ѹхода сьмрьт бвъша (!) С 323.18 Изч С Гр φυγάς Нвб Срв ход ’движение’, [из]ход ’излизане’