Исторически речник
ѹмѫт  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
ѹмѫтѹмѫѫ, ѹмѫѹѹмѫшѹмѫтъ, ѹмѫть, ѹмѫтѹмѫмъ, ѹмѫмь, ѹмѫм, ѹмѫмоѹмѫте
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
ѹмѫѧтъ, ѹмѫѧть, ѹмѫѧтѹмѫвѣѹмѫтаѹмѫтеѹмѫѹмѫ
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
ѹмѫмъ, ѹмѫмь, ѹмѫмѹмѫтеѹмѫвѣѹмѫтаѹмѫхъ, ѹмѫхь, ѹмѫхѹмѫ
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
ѹмѫѹмѫхомъ, ѹмѫхомь, ѹмѫхом, ѹмѫхмꙑѹмѫстеѹмѫшѧ, ѹмѫшѫ, ѹмѫша, ѹмѫше, ѹмѫхѫѹмѫховѣѹмѫста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
ѹмѫстеѹмѫаахъ, ѹмѫахъ, ѹмѫаахь, ѹмѫахь, ѹмѫаах, ѹмѫахѹмѫааше, ѹмѫашеѹмѫааше, ѹмѫашеѹмѫаахомъ, ѹмѫахомъ, ѹмѫаахомь, ѹмѫахомь, ѹмѫаахом, ѹмѫахомѹмѫаашете, ѹмѫашете, ѹмѫаасте, ѹмѫасте
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
ѹмѫаахѫ, ѹмѫахѫ, ѹмѫаахѹ, ѹмѫахѹѹмѫааховѣ, ѹмѫаховѣѹмѫаашета, ѹмѫашета, ѹмѫааста, ѹмѫастаѹмѫаашете, ѹмѫашете, ѹмѫаасте, ѹмѫасте
ѹмѫт -ѹмѫѫ -ѹмѫш св 1. Измъча, подложа на мъчения шъдъше на онѫ странѫ въꙁштате прѣдъ градомъ. кого савна менемъ. кръстꙗна сѫшта. ѹмѫена мѫкам С 151.22 Погубя. грꙙдетъ бо стꙑ ловѣколюбьцъ. ꙁвестъ вѣьнъхъ ѫжꙿнкъ мѫжьствомъ.  областѭ велкоѭ. жвѫштхъ въ гробѣхъ. ѧже ѹмѫ обдьлвꙑ  непобѣдмꙑ мѫтел҄ь. ѹмѫенꙑ (вм. ѹмѫвъ, Север., с. 381, бел. под линия)  отъ бога. ꙗко протвнкъ ѹкрадъ.  събꙿравъ жвѫштꙙѧ вꙑспрь С 460.7, 8—9 2. Укротя, обуздая ꙁане мъногꙑ кратꙑ пѫтꙑ  ѫж желѣꙁнꙑ съвѧ(ꙁа)нѫ сѫщю. прѣтръꙁаахѫ сѧ отъ него. ѫжа желѣꙁна  пѫта съкрѹшаахѫ сѧ. ꙇ нктоже его не можааше ѹмѫт М Мк 5.4 З Подчиня, покоря. бъ даѩ мъсті мънѣ.  ѹі (погр. вм. ѹмѫі, Север., с. 21, бел. под линия) люді моѩ подъ мѩ СП 17.48 Изч М З СП С Гр τυραννέω τιμωρέω δαμάζω ὑποτάσσω τυραννίζω ѹмѫіт Нвб умучвам остар ВА Срв умъчнен ’измъчен’ диал