Исторически речник
ѹмрьщвень  [+]
NnOsNngsNndsNnisNnlsNnOp
ѹмрьщвен, ѹмрьщвеньѹмрьщвенꙗ, ѹмрьщвена, ѹмрьщвеньꙗѹмрьщвеню, ѹмрьщвенѹ, ѹмрьщвеньюѹмрьщвенмь, ѹмрьщвеньмь, ѹмрьщвенмъ, ѹмрьщвеньмъ, ѹмрьщвенмь, ѹмрьщвенмъѹмрьщвен, ѹмрьщвень, ѹмрьщвенѹмрьщвенꙗ, ѹмрьщвена, ѹмрьщвеньꙗ
NngpNndpNnipNnlpNnOuNnGu
ѹмрьщвен, ѹмрьщвень, ѹмрьщвенеѹмрьщвенмъ, ѹмрьщвеньмъ, ѹмрьщвенмь, ѹмрьщвеньмь, ѹмрьщвенмъ, ѹмрьщвенмь, ѹмрьщвеномъ, ѹмрьщвенамъѹмрьщвен, ѹмрьщвень, ѹмрьщвен, ѹмрьщвенмѹмрьщвенхъ, ѹмрьщвеньхъ, ѹмрьщвенхь, ѹмрьщвеньхь, ѹмрьщвенхъ, ѹмрьщвенхьѹмрьщвен, ѹмрьщвеньѹмрьщвеню, ѹмрьщвенѹ, ѹмрьщвенью
NnDu
ѹмрьщвенма, ѹмрьщвеньма, ѹмрьщвенма, ѹмрьщвенма
ѹмрьщвень -ꙗ ср 1. Унищожение, погубване [прен.] пае же наше съпасен вьꙁьпїмъ. проповѣдмъ ѹмрьштвень дꙗволово. нестꙑхъ бѣсъ плѣн҄ен С 479.15 2. Сковаване, вкочанясване; тежко заболяване владꙑко же сцѣлт стьствьнꙑѧ съблаꙁнꙑ. же раꙁдрѣшт страшънꙑѧ ѫꙁꙑ. же ѹмрьштвен ѹдъно къ жвотьнѣ въꙁъват слѣ С 249.22—23 бꙑвꙑ вовода трокондъ. въ ѹмрьштвен въпадъ. ѹстрьм сꙙ отъ антохскааго велкааго града. вь велкѫѭ тѫ пѹстꙑн҄ѫ прт.  цѣл҄ень прѧт отъ ка божꙗ С 561.1 тѫ же мѹ хѹлѫ въꙁглаголавъшѹ о стнѣ. раслабѣ мѹ абь тѣло.  прѣдано бꙑ прьвѹѹмѹ ѹмръштвеню С 563. 23—24 Изч С Гр νέκρωσις ѹмрьштвень ѹмрьштвен ѹмръштвен Нвб Срв умъртвяване ОА ЕтМл БТР АР