творт -творѭ -творш несв 1. Правя, върша, извършвам аште ѧда авраамлѣ бꙑсте бꙑл. дѣла авраамлѣ творл бсте М Йо 8.39 З А мъноѕ вѣровашѧ въ імѧ его. вдѧще ꙁнаменѣ его еже творѣаше М Йо 2.23 З фарсѣ же вдѣвъше рѣшѧ емѹ. се ѹенц тво творѧтъ. егоже не достотъ творт въ соботꙑ М Мт 12.2 З онъ же рее къ нмъ. нтоже боле повелѣнааго вамъ творте М Лк 3.13 З А СК ѹстав себѣ ꙁаконъ  правло. да вь мѣрѫ вьсе творш С 497.1 елко же васъ естъ боѩщь сѧ ба.  творѧщъ вꙿсегда емѹ ѹгоднаа Р II 1.26 Постъпвам по някакъв начин. ꙇ аште благотворте благотворѧщмъ васъ. каѣ вамъ хвала естъ. бо  грѣшънц тожде творѧтъ М Лк 6.33 З А СК прѣстѫпаѭште слово бже. прѣдаанемь вашмъ еже прѣдасте. ꙇ подобъна такова мънога творте М Мк 7.13 З вьсѣ ѹбо елко аще хощете да творѧтъ вамъ лвц. тако  вꙑ творте мъ. се бо естъ ꙁаконъ  пророц М Мт 7.12 З А тако же творааше вьса лѣта жтꙗ свого С 207.15—16 нъ опакꙑ мꙑслꙙште опакꙑ творте С 397.29 се ѹбо хоборꙿц творѣахѫ. не раꙁѹмѣѭште пропнама. пае же вол҄еѭ ослъпꙿше. тварь же не раꙁѹмѣ свого ꙁждтелꙗ  творьца С 484.25 аще кꙿто въ ҃а день дⷮ҇е на колѧдѫ. енѹарѣ. ѣкоже пръвѣе поган творѣахѫ. в҃ лѣⷮ҇ да покаетъ сѧ о хлⷠ҇ѣ о воⷣ҇ СЕ 103b 4—5 аште же  акꙑ неправьдьн. како ѹбо  вꙑ. тѣм дѣлꙑ неправьдьнꙑм. облам тожде творте С 128.5 2. Уреждам, устройвам, свиквам [празник, угощение, събор и под.] жде по обꙑаю мъ бѣаше творт съборъ саурьскѹѹмѹ градѹ С 26.16 егда творш обѣдъ л веерѭ. не ꙁов дрѹгъ твохъ М Лк 14.12 З како же ѹбо  божю тѣлес семѹ.  страшнѹѹмѹ творш погребен С 456.14 велкъ же день творꙙште аполѡнѹ. вь пештерѣ ко страшьнѣ  темьнѣ С 26.13—14 вънѫтрь въ градѣ въ малѣ црькв съборьі творѣѣше С 198.5 ꙁде вънъ града съ людьм свом.  тѹ съборꙑ творааше проко С 200.23 нъ егда творш пръ. ꙁов нштѧѩ маломошт. хромꙑ слѣпꙑ М Лк 14.13 З 3. Изпълнявам [заповед, обещание, обичай и под.] вьсѣкъ ѹбо же слꙑштъ словеса моѣ с  твортъ ѣ. ѹподоблѭ  мѫжѭ мѫдрѹ М Мт 7.24 А СК не мос л дастъ вамъ ꙁаконъ. ꙇ нктоже отъ васъ твортъ ꙁакона М Йо 7.19 З въраꙁѹм  помьнѣт тѧ. прсно. ꙇ твоѣ повелѣнѣ творт СЕ 81b 6 хранѩщіхъ ꙁавѣтъ его.  помьнѩщхъ ꙁаповѣді его творіті ѩ СП 102. 18 поꙿто въскорѣ не творте повелѣнааго вамъ С 74.8 ѡбꙑа ꙇхъ творѣаше СЕ 23а 25 дошъдъшѹ же мѹ нареенааго мѣста. повелѣно беꙁ лѣност творѣаше С 275.15 4. Причинявам [болка, страдание, тревога и под.] тꙑ же нꙑнѣ ра прꙁьрѣт. на раба твоего сего. ꙇ жден ꙇꙁ него вꙿсь дхъ творѧще жѧждѭ СЕ 29b 20 еліко стꙑѩ кнігꙑ глѫтъ. гроꙁѫ і страхъ творѧште владꙑкамъ К 3а 7 егда въ рѣво вънідетъ. ꙇмѫштее ꙁълѫ болѣꙁнь. болі недѫгъ творітъ К 8b 6 болѣꙁн беспрѣстан мꙋ творꙙ С 567.8 5. Обявявам, смятам някого или нещо за някакъв онъ же рее емѹ. ъто мѧ творш блага. нктоже естъ благъ тъкъмо еднъ бъ ЗI Мт 19.17 л твортъ дрѣво доброе агодѫ емѹ добрѫ. л твортъ дрѣво прахнѣно  агонѫ [!] емѹ ꙁгнлѫ СК Мт 12.33 Правя някого в състояние да извърши нещо.  твортъ вьсего не ꙁнат,  себе.  блжьнꙙѧ С 411.24 пьван бо стоѧштѹѹмѹ твортъ паст сꙙ. а отъаан лежꙙштѹѹмѹ не дастъ въстат С 409.28 Правя някого някакъв. не домꙑшлѣахѫ же сѧ раꙁбоінікъ съ хмь распінаѭште. ꙇ творѧште і проповѣдатель цѣсрствію. распѧтаго К 11а 21 ѡ ѹдо како беꙁаконꙿнкъ вꙙжетъ свободънꙑѧ. како робъ грѣхѹ робꙑ твортъ. же сѫтъ правдѣ дѣлател҄е С 57.26 6. Прич. сег. деят. като същ. творѧ м ед творѧще м мн ὁ ποιῶν, οἱ ποιοῦντες, [οἱ] ἐργαζόμενοι, οἱ πράσσοντες, οἱ πρασσόμενοι, τὰ ποιοῦντα Правещият, извършващият, изпълняващият; правещите, извършващите, изпълняващите а творѧ стнѫ грѧдетъ къ свѣтѹ. да авѧтъ сѧ дѣла его ѣко о бѕѣ сѫтъ съдѣлана М Йо 3.21А подобьн їмъ да бѫдѫтъ творѩштеї ѩ. ї вьс надѣѭштї сѩ на нѧ [!] СП 113.16 Срв. СП134.18 гръдꙑнѧ отълѫаѩщѧѩ отъ ба. ꙁане творѧщ таковаа. црства бжьѣ наслѣдоват не могѫтъ СЕ 89а 19—20 7. прич сег страд a) Като прил. твормъ, ꙑ a) τελούμενος Който се прави, твори, върши н дѣла твормаꙗ беꙁ благоестьнъхъ ѹен прꙙтъна сѫтъ отъ ба Х II Вб 6 не бо бѣ нкоже хрстосомъ бꙑвамо дѣло. же  не мѣаше танааго ловѣкъ дѣл҄ьма твормаа С 346.7  аште не ко стъ тано ловѣкъ дѣл҄ьма. о н҄е твормо. обрꙙштетъ сꙙ  господꙿ по дномѹ обарꙁѹ С 345.30 b) b) Като същ. твормо ср ед τὸ τελούμενον, τὸ γενόμενον Това, което става; това, което се случва обратте сꙙ къ ꙙдомъ свомъ. навꙑкнѣте тана божа. то само твормо послѹхѹ. ꙗко богъ стъ сце хвалмꙑ С 324.11 ꙁде бо мꙑ сѹса вѣньана ... ѹже въ обраꙁꙿ цѣсарьскъ обльена. твормо же бꙑвааше на ѹкоръ. пртьа же бѣааше по стьствѹ цѣсарьства С 435.7 8. Прич. сег. деят. като прил. творѧ ποιῶν Извършващ, правещ повн сѩ гю ї ѹмол ї. не ревьнѹї спѣѭщюем ѫтемь [!] своїмь. кѹ творѩщюемѹ ꙁаконопрѣстѫплене СП 36.7 блственъ гь бъ ілвъ. творѩі юдеса едінъ СП 71.18 тꙑ есі бъ творѩї юдеса СП 76.15 9. В съчетание с някои съществителни приема значението на съществителното име [напр. сповѣдань творт — изповядвам се, бракъ творт — встъпвам в брак, брань творт — воювам, двъ творт — удивлявам и под.] н брака творт. н въ пѫтъ ход(....) н кѹпа дѣꙗт. н сватъб Е 20а 6—7 ꙇ нꙑнѣ о себѣ ні едіномѹ бѣдѧштю. ні едіномѹ. нѫдѧштю. брань творѧтъ къ бѹ К 7b 9 подобітъ сѧ і сімъ слънъце. дъневънꙑмъ сѧ свѣтомь облагаѩ небское теенье гонѧ. дівъ творітъ ѹмѹ К 10а 3  срьдцемь днѣмь сповѣдан творꙙшт С 391.19—20 большъм творіші ꙇсправленье. поꙁорьнікꙑ въскръсенью его К 12а 20—21  рее мъ шедъше рьцѣте лсѹ томѹ. се ꙁгонѭ бѣсꙑ. ꙇ сцѣленѣ творѭ дьнесь  въ трет коньаѭ М Лк 13.32 отъ стꙑхъ бгоавлене. творѧ еѭ крстꙑ СЕ 20а 22 Срв. СЕ21а 14  многꙑ нꙑ лѣьбꙑ. хса нашего творт їменемь С 514.13 съ дьвѣма ѹенкома го. молтвѫ шестааго аса творꙙшта С 216.11, 12 ѣко сънѣдаате домꙑ въдовцъ. ꙇ вноѭ далее молтвѫ творѧще. сего рад прмете лше осѫждене М Мт 23.13 ЗI пакꙑ попъ молтꙿ сѧ. творѧ мⷧотвѫ сѭ СЕ 92а 26 нъ мльꙙшт молтвѫ творꙗаше С 391.18—19 памꙙть го по вьса лѣта творꙙште. праꙁдьнкъ велкъ мѫтъ С 532.13—14 вълажаахѫ же  лко по нѹжд бѣахѫ влам ... многъ плаъ творꙙште по вьсꙙ асꙑ С 134.19—20  мрьтва лаꙁарꙗ вьскрѣшьшѹ. боле ѹбо  плаъ творш С 457.18  областъ дастъ емѹ  сѫдъ творт. ѣко снъ лвскꙑ естъ М Йо 5.27 З А ꙁнаемъ естъ гь сѫдъбꙑ творѩ. вь дѣлѣхъ рѫкѹ своею ѹвѩꙁе грѣшьнікъ СП 9.17 ного нсоже твортъ. нъ тъѭ ѧꙁꙑкомъ съпасен тебѣ твортъ С 362.5—6 вь н҄емже  твор сьпасен посрѣдѣ ꙁемьѧ С 450.30 ѡ велкааго беꙁаконꙗ. ѹбо бесправьдьнꙑ творꙙтъ С 432.6 благодѣть творт εὐαρεστέω Благодаря дажд емѹ вьдѣт ... ꙇ благодѣть творт СЕ 95а 14 блѫдъ творт Блудствам, развратнича аще кꙿто самъ вꙿсѧ блⷣ҇ѫ творⷮ҇ . лѣⷮ҇ да покаетꙿс СЕ 103а 4 бѹ творт ἐκβακχεύω Подлудявам някого, докарвам някого до изстъпление такъ бо естъ ꙁълꙑ тъ корень. бѣса горьі дшѫ нашѫ бѹѭ творітъ К 4b 11 бѣдѫ творт βιάζομαι Принуждавам нꙑнꙗ же о себѣ нкогоже нѹдꙙшта. н бѣдꙑ творꙙшта. рать творꙙтъ на ба С 419.8 вновьнъ творт кого αἰτιάομαί τινα Обвинявам някого  рее. вꙑ ꙗкоже хоштете пеатьлѣте. да не дрѹгꙑѧ мате вновънꙑ творт С 440.30—441.1 вол҄ѭ творт ποιέω [τὸ] ϑέλημα, ποιέω τὸ βούλημα Изпълнявам волята, желанието, изискването на някого ѣко съндъ снбсе [!]. да не творѫ волѧ моеѩ. нъ волѭ посълавъшааго мѧ М Йо 6.38 З А ꙇ посъл слово твое съдравое. ꙇцѣлѣѭщее. творѧщее волѭ твоѭ СЕ 40b 15 благте гѣ вьсѩ сілꙑ его. слѹгꙑ его творѩще волѭ его СП 102.21 то твор вол҄ѫ своѭ.  скорѣ къ небесъскѹѹмѹ црѹ посьл҄ мꙙ С 104.19 врѣдъ творт βλάπτω Пакостя, вредя не пш цръ ждовьскъ. пото не пш. то вꙑ врѣдъ творꙙтъ псменаꙗ С 404.3 вꙑшь сѧ бога творт οὐ τοῦ ϑεοῦ προτιμάομαι Поставям се над Бога ц ба нашего вꙑшьшь сꙙ творте С 88.17 вѣтъ творт σύμφωνα ποιέω Наговарям се, уговарям се, споразумявам се онъ прѣдатъ владꙑкѫ. а с о слѹжьбѣ пекѫтъ сꙙ. онъ вѣтъ твортъ. а с на слѹжьбѫ готовꙙтъ сꙙ С 415.24—25 вѣще творт на кого στασιάζω κατά τινος Заговорнича, съзаклятнича срещу някого пакꙑ на владꙑкѫ вѣште творꙙтъ рабі С 424.25 добро творт ἀγαϑοποιέω, ἀγαϑὸν [ἀγαϑὰ] ποιέω, καλῶς ποιέω Върша добрини, правя нещо добро  гла мъ. достотъ л въ соботѫ добро творт л ꙁъло творт М Мк 3.4 З, СК.Срв. Лк 6.9 М З до врьха [до коньца] плодъ творт τελεσφορέω Давам плод, узрявам ꙇ отъ б(га)атьствѣ  сластьм жтескꙑм ходѧще подавлѣѭтъ сѧ. ꙇ не до връха плода творѧтъ М Лк 8.14 З А СК достона творт ἀξιόω Считам някого достоен за нещо достона творѧ тѧ. ꙇ ѹѧстью стꙑхъ. ꙇ прѣⷣ҇бънꙑхь оць нашхъ СЕ 92b 21—22 дѣт творт παιδοποιία Раждам деца же повелѣт тѣлес поспѣхъ творт дѣтемь. же раꙁдрѣшт неплодьство С 249.24—25 жвъ творт Давам живот на някого, правя да живее, да съществува някой сь н҄мъ сꙑ прсно слово бож. жваꙗ сла  жвꙑ творꙙ вьсꙙ С 143.5—6 жрьтвѫ творт ἐπιϑύω, ἐργάζομαι Принасям жертва, извършвам жертвоприношение аꙁъ ловѣкѹ жрътвꙑ не творѫ. кръстꙗнъ бо смъ С 132.4 отъ толѣ до дьнесьнѣго дьне. ꙇ до прішествіѣ его. свѧтѫѭ жрътвѫ съвръшенѫ творітъ К 8а 28—29 ꙁъло творт κακοποιέω, κακῶς ποιέω [πράσσω], κακουργέω, αἰσχροπραγέω Върша, причинявам зло достотъ л въ соботѫ добро творт л ꙁъло творт. дшѫ съпаст л погѹбт М Мк 3.4 З, СК.Срв. Лк 6.9 М беꙁѹмьлю въ смѣсѣ творш ꙁъло С 356.26 ꙗкоже вѣдѣахѫ глагол҄емаꙗ.  хотꙙште ꙁъло творꙗахѫ С 440.23 же не твортъ сѣмене ἄκαρπος Който не дава плод; безплоден т отд въ горꙑ пѹстꙑѩ. вь дрѣво еже не твортъ сѣмен. тамо вꙑ естъ далъ гь. денънѫѭ пщѭ СЕ 59b 1—2 ꙁѹньшнѫ творт λύω Облекчавам сънъ бо не ѹѭштхъ себе. врѣждатъ продлъжаѧ сꙙ. огн҄емъ жегомꙑмъ ꙁѹншінѫ. твортъ потомь С 314.15—16 мольбѫ творт εὔχομαι Моля се, отправям молитва онъ же о танъхъ мольбѫ творꙙ. пршъдъ же на конецъ молтвѣ С 141.17 напасть твор҄ѧще οἱ ἐπηρεάζοντες Тези, които обиждат, огорчават някого любте врагꙑ вашѧ ... ꙇ молте ꙁа творѧщѧѩ вамъ напаст.  ꙁгонѧщѧѩ вꙑ М Мт 5.44А невелко творт Омаловажавам, пренебрегвам пакꙑ налагаетъ т ѹнꙑне. много прлежьно. невелкѹ творѧ пощене твое. ѣко бѹ негодѣ сѫще СЕ 88а 24 нѹждѫ творт a) ἀναγκάζω Извършвам насилие, принуждавам  камен глаголат нѹждѫ твортъ С 396.10 нѹждѫ твор҄ѧще м мн οἱ καταναγκάζοντες Насилниците вдѣ л ѫродьство вдѣ л беꙁакон. гда рат бѣшꙙ нѹждѫ творꙙште (погр. вм. творꙙштꙙѧ, Север., с. 419, бел. под линия) С 419.5 обдѫ творт ἐπηρεάζω Обиждам, хуля, онеправдавам благословте клънѫщѧѩ вꙑ. молте сѧ ꙁа творѧштѧѩ вамъ обдѫ М Лк 6.28 З огавь творт παρενοχλέω Безпокоя, досаждам някому; затруднявам някого аꙁъ же вьнегда он огаве творѣахѫ м. облааахѫ сѩ въ врѣтще СП 34.13 окѹсꙑ творт Подлагам на разпит прхождаахѫ архере скѹшаѭште го ... гда хотѣахѫ мъ окѹсꙑ творт С 476.30—477.1 отъвѣтъ творт Изпълнявам заповед, присъда рекоста прім на господ отъвѣтъ творꙙштема С 211. 18—19 пакост [пакость] творт βλάπτω, ἀδικέω Пакостя, вредя не матъ бо слꙑ авѣ пакост творт СЕ 88b 10—11 тѣмъ пакост творте СЕ 45b 6 мъногашт на семь жіті пакость творілъ есі. самъ же себе есі створілъ беꙁ отъвѣта. на сѫдънꙑ день К 9а 9—10 пльт ѹбо пакост творш. а дшꙙ не врѣдш С 113.15 плодъ [плодꙑ] творт a) καρπὸν [καρποὺς] ποιέω, καρποφορέω, παιδοφορέω, καρπὸν φέρω, καρποὺς ἐκφύω Давам плод тако вьсѣко дрѣво добро. плодꙑ добрꙑ твортъ. а ꙁъло дрѣво плодꙑ ꙁълꙑ твортъ М Мт 7.17 З А всѣко ѹбо дрѣво. еже не творітъ плода добра. посѣкаемо бъваетъ  въ огнъ въметаемо А Мт 3.10 ꙇже добромь сръдьцемъ  благомь. слꙑшавъше слово дръжѧтъ. ꙇ плодъ творѧтъ въ тръпѣн М Лк 8.15 З А СК вьсѣкѫ раꙁгѫ не творѧштѫѭ плода. ꙇꙁъметъ ѭ. ꙇ вьсѣкѫ тво(тво)рѧштѫ (!) плодъ отрѣбтъ ѭ да плодъ бол сътвортъ М Йо 15.2 З А СК b) παιδοποιία Раждам деца, плодя се реено бъⷭ҇і едіноѭ. вꙑнѫ на вьсѣ лѣта. сілѫ даетъ родѹ скѹ плодъ творіті К 8а 24—25 польꙃѫ творт ὠφελέω Принасям полза, помагам ѣко егда ѹнꙑемъ. ні ѹенье намъ польꙁѧ творітъ. ні каꙁанье К 5b 20—21 пркѹпъ творѧще τραπεζῖται Банкери, сарафи подоба т бѣ дат сьребро мое пркѹпъ творꙙштмъ С 369.30 прѣлюбꙑ творт μοιχάομαι, μοιχεύω Прелюбодействам; извършвам прелюбодеяние, грях глѭ же вамъ. ѣко же аще пѹсттъ женѫ своѭ. раꙁвѣ словесе прѣлюбодѣна. твортъ ѭ прѣлюбꙑ творт М Мт 19.9 ЗI, А.Срв. К 2b 11 ꙇ женѧ сѧ пѹштеноѭ отъ мѫжа. прѣлюбꙑ твортъ М Лк 16.18 ꙇ аште жена пѹштъш мѫжа посагнетъ ꙁа нъ прѣлюбꙑ твортъ М Мк 10.12 З радость творт χαροποιέω Създавам радост, радвам радость творѧща. на бжѭ жꙁнь. ꙇ алъкат бо маш.  жѧдат СЕ 90а 22—23 рѫгъ творт πομπεύω Ругая, подигравам, хуля гда влас женьст ногтꙑ ꙁꙙбом бѣахѫ. пеал рѫгъ творѣахѫ С 397.28 слѫ творт ἐνδυναμόω Давам сила някому; правя способен някого; укрепвам някого нъ по вьса лѣта дѣло бꙑватъ. слѫ творꙙ стъствѹ нашемѹ. на плодътворенꙗ С 420.23—24 спѣшень творт σπουδὴν ποιέομαι, τίϑεμαι [παρέχομαι] σπουδήν, χράομαι σπουδῇ Старая се, усърден съм дꙗконса ѹбо много творѣаше спѣшен. того вѣрѫ прѣложт С 298.4 много спѣшен творѣаше въгаждат богꙋ С 281.5 то сꙙ боте  рштете.  толко спѣшен творте С 443.12 съвѣтъ творт a) σύμφωνα ποιέω [ποιέομαι], συμβούλιον ποιέω, βουλαῖς μελετάω [вар. βουλὰς περιστρέφω], βουλεύομαι Наговарям се, уговарям се, споразумявам се пріде хе. пролітъ кръве своеѩ. ꙁа въсѫ вьселенѫѭ. о н҄еі же тꙑ съвѣтъ творіші К 5b 35 ѡ ꙇюдо ... бестѹдънꙑ съвѣтъ творѣаше. съ беꙁѹмнꙑмі фарꙑсѣі К 7b 28 н же потръгнѫвъше беꙁѹмꙗ съмꙑслъ. сьвѣтъ на н҄ь творѣахѫ С 331.22 сьвѣтъ на ѹбн творꙗахѫ С 399.6—7 пакꙑ сьвѣтъ творꙙтъ тьмн дѣлател҄е С 424.26 b) συμβουλεύω Съветвам подобат бѣ глаголат поѹстт. сьвѣтъ творт С 377.9—10 c) τὸ συμβόλαιον διατελέω Решавам, вземам решение родтел҄ꙗ же мѹ сего не вѣдѫшта сьвѣтъ о брацѣ твораста.  прведъша оженста С 25.18 творт вдѣт ἐπιδεικτικῶς ποιέω Давам възможност на някого да види нещо а не ловѣкомъ творш вдѣт млость своѭ С 122.27 творт любꙑ πορνεύω Развратнича, блудствам, прелюбодействам бѣгате любодѣꙗнѣ. въсѣкъ бо грѣхъ. еже аще сътвортъ лвкъ. кромѣ тѣлесе естъ. а творѧ люб въ свое тѣло съгрѣшаетъ Е 2б 17 творт лѫкꙑ περιπλανάω Проявявам лукавство; мамя, лъжа повѣждъ ꙁьль.  не твор лѫкъ послѹшнкомъ С 433.4 творт пасхѫ πάσχα ποιέω, τὸ πάσχα ἐπιτελέω Празнувам празника Пасха понеже льстѧште сѧ мнѧтъ пасхѫ творіт К 7а 17 с къ ждомъ глагол҄ѫ. лма мьнꙙтъ сꙙ пасхѫ творꙙште С 418.9—10 тельць творт μοσχοποιέω Правя златен телец — според Библията идол, комуто се кланят евреите по време на Мойсеевото отсъствие решт арѡнѹ. сътвор намъ богꙑ  телецъ творт С 127.14 трѹдъ [трѹдꙑ] творт комѹ κόπον [κόπους] παρέχω τινί Създавам грижа някому, затруднявам ꙁане твортъ м трѹдъ въдовца с. да мьщѫ еѩ да не до коньца прходѧшт ꙁастотъ мене М Лк 18.5 З А СК ꙇ отъ ꙁ ѫтръѫдѫ отъвѣштавъ реетъ не твор м трѹдъ. юже двьр ꙁатворенꙑ сѫтъ. ꙇ дѣт моѩ съ мъноѭ на лож сѫтъ. не могѫ въстат дат тебѣ М Лк 11.7 З А СК онъ же рее то себѣ трѹдꙑ творте вьꙁлюбьн С 154.7 трѣбѫ [трѣбꙑ] творт ϑυσίαν ἐπιτελέω, σπένδω Принасям жертва, извършвам жертвоприношение [на езически богове] он же рѣшꙙ ні. нъ трѣбѫ богѹ аполонѹ твормъ дьнесь С 27.4 въ всѣхъ областехъ  странахъ  мѣстѣхъ. жрът  трѣбꙑ творт млоствꙑмъ богомъ С 147.25 тѧжько с творт βαρέως φέρω Понасям тежко, страдам, измъчвам се прѣподобънꙑ же мѫжь акꙑ отьцъ ꙙдолюбвъ. прѣпрааше  глагол҄ꙙ. н ꙙдо. не тако тꙙжько с твор С 205.8 хѹлѫ творт βλασφημέω Хуля, богохулствам, злословя не вѣдѫште бо то творꙙтъ. хѹлѫ творꙙтъ къ свомѹ господѹ  благодѣтелю С 148.2 ѹдеса творт ϑαυματουργέω, ϑαυμάσια ποιέω [ἐπιδείκνυμαι] Върша чудеса, правя невероятни неща  недѫжьнꙑѧ цѣлтъ. пото  глагол҄етъ  ѹдеса твортъ С 402. 28 то бꙑстъ гда ѹдеса творꙙшта вдѣ С 414.23 ꙗвѣ творт φανερὸν ποιέω, δῆλον ποιέω Разгласявам, показвам, издавам някого ꙇбо  бесѣда твоѣ авѣ тѧ твортъ М Мт 26.73 З А СК ꙇ мъного прѣштааше мъ. да не авѣ творѧтъ его М Мк 3.12 З М З А СК ЗП У Е СП СЕ К С Р Х Гр ποιέω τελέω πράσσω ὁμολογέω πείϑομαι εἰσάγω ἐπιτελέω ἐργάζομαι διαπράσσομαι δημιουργέω ἐμποιέω ἐπιδείκνυμαι ἐπιτείνω χειροτονέω ἄγομαι ἀνύω διαπεραίνω ἐκτελέω μετέρχομαι λέγω τίκτω ἀσεβέω ἐκπλήσσω προσεύχομαι εὔχομαι προσαδολεσχέω ὁπλίζομαι ἐξυφαίνω παρέχω πληρόω νομίζω ἀποτελέω προσέχω παρανομέω συνίσταμαι ποιέομαι τελέομαι γίγνομαι ἀπεργάζομαι κοινωνέω χράομαι μνημονεύω ἀνέχομαι λαλέω φαντάζομαι творіт творіті Нвб творя ОА ВА НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА