Исторически речник
съломт [+]
Vpg | Vpfar1s | Vpfar2s | Vpfar3s | Vpfar1p | Vpfar2p |
съломт | съломлѭ, съломлѧ, съломѧ, съломьѭ, съломлю | съломш | съломтъ, съломть, съломт | съломмъ, съломмь, съломм, съломмо | съломте |
Vpfar3p | Vpfar1u | Vpfar2u | Vpfar3u | Vpza2s | Vpza3s |
съломѧтъ, съломѧть, съломѧт | съломвѣ | съломта | съломте | сълом | сълом |
Vpza1p | Vpza2p | Vpza1u | Vpza2u | Vpfao1s | Vpfao2s |
съломмъ, съломмь, съломм | съломте | съломвѣ | съломта | съломхъ, съломхь, съломх | сълом |
Vpfao3s | Vpfao1p | Vpfao2p | Vpfao3p | Vpfao1u | Vpfao2u |
сълом | съломхомъ, съломхомь, съломхом, съломхмꙑ | съломсте | съломшѧ, съломшѫ, съломша, съломше, съломхѫ | съломховѣ | съломста |
Vpfao3u | Vpfam1s | Vpfam2s | Vpfam3s | Vpfam1p | Vpfam2p |
съломсте | съломѣхъ, съломѧхъ, съломѣхь, съломѧхь, съломѣх, съломѧх | съломѣше, съломѧше | съломѣше, съломѧше | съломѣхомъ, съломѧхомъ, съломѣхомь, съломѧхомь, съломѣхом, съломѧхом | съломѣшете, съломѣсте, съломѧсте |
Vpfam3p | Vpfam1u | Vpfam2u | Vpfam3u | ||
съломѣхѫ, съломѣхѹ, съломѧхѹ | съломѣховѣ, съломѧховѣ | съломѣшета, съломѣста, съломѧста | съломѣшете, съломѣсте, съломѧсте |
съломт
-съломлѭ
-съломш
св
1. Преломя; разчупя нещо, за да го използвам на късове
премъ же пѧть хлѣбъ обѣ рꙑбѣ. вьꙁьрѣвъ на небо благослов ѩ. сълом даѣаше ѹенкомъ прѣдъложт народѹ
М
Лк 9.16
З
2. Строша; пречупя нещо, за да го унищожа
аꙁъ же въꙁдрадѹѭ сѩ въ вѣкъ. въспоѭ бѹ іѣковью. ї вьсѩ рогꙑ грѣшьнікъ съломлѭ. і въꙁнесетъ сѩ рогъ праведьнаего
СП
74.10
въложшꙙ въ вратъ жде стааго їѡнѫ. тѹ съломшꙙ вьсꙙ кост мѹ
С
270.16
аште не ослѣпьѭ мѹ ою. сьломьѭ мѹ рѫкѹ ногѹ. невдмо сътворѫ мѹ вьсе тѣло
С
554.15
3. Разбия, сломя
ѡ гласа сло адъ спровръгъш. врата мѣдьна сътъръш. ꙁаворꙑ желѣꙁнꙑ съломьш
С
317.9
врата беꙁдрѣвꙿна кръстомъ хс сьломь. гвоꙁд же верѣѧ вѣьнꙑѧ съкрѹш. съломь ѫꙁам
С
462.19
дьнесь мѣдьнаꙗ врата сълом владꙑка нашъ хъ
С
487.6
съломт
сѧ
М
З
СП
С
Гр
κατακλάω
συγκλάω
συνϑλάω
καταϑλάω
συντρίβω
сьломт
Нвб
сломя
ОА
ВА
НТ
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР
АР
ДА