Исторически речник
стражь  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
стражь, стражъстражастражѹ, стражю, стражевстражь, стражъстражастражемь, стражемъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
стражстражѹ, стражюстраж, стражестражь, стражъ, страж, стражестражемъ, стражемьстражѧ, стражѫ, стражꙑ, страже
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
стражстражхъ, стражхьстражастражѹ, стражюстражема
стражь -а м 1. Страж, пазач, човек от охраната прставшꙙ же мъ стражꙙ вонꙑ.  капкларꙗ С 76.16 прде  скѹп ѹ стражъ тѣлесѣ стѹю С 270.25 стража вдома пѹст льва велка ꙁѣло С 292.21— 22  ꙁвѣст т вдомъ т стражъ посълавъ С 293.12 пеатлѣвъше гробъ съ стражьм С 440.25—26  отъшъдъшемъ бѫдѫтъ. стражемъ хотѣаше ꙁаꙁорьно дѣло бꙑт С 444.3 2. Палач аб же пркосновен топлотꙑ. пльт го растаавъш. любꙙ же жꙁнь съпаде сꙙ. беꙁаконꙿновавъ вътъште. а стражь гда вдѣ го ѹклон҄ьша сꙙ ... вь мѣсто отъбѣгъшааго. самь сꙙ ѹстролъ.  съвръгъ рꙁꙑ къ нагꙑмъ сꙙ прмѣс С 93.17 3. Прен. Пазител, закрилник, покровител стража дахъ тѧ сне ль. домѹ левѹ СЕ 82а 17 мѫж же  женꙑ  въсе стъство.  тварь ловѣьска. стражь матъ гоже бѣс ѹжасаѭтъ сꙙ.  дꙗволъ трепештетъ С 354.7—8 стражꙙ крѣпꙑ на вьсꙙ сѫпротвьнꙑѧ  мꙑтꙑѧ. нъ  бѣсовьскꙑѧ плькꙑ С 543.5 стражь тьмьньнъ δεσμοφύλαξ, δεσμώτης Надзирател, тъмничар свꙙтаꙗ же благословста господа.  тако прѧста брашъна. ꙗкоже  тьмньнꙑмъ стражемъ вдѣвъшемъ свѣтъ С 182.16—17 прходѧ къ тъмньнѹѹмѹ. стражѹ.  къ вономъ даѧ мъ много ꙁлато С 98.18  шъдъше страж тьмньн. поѧшꙙ стаꙗ  ведошꙙ С 184.26  прпадъша къ тьмньнѹѹмѹ стражѹ молꙗста  С 255.23—24 СЕ С Гр φύλαξ ὁ φυλάσσων κουστωδία δεσμοφύλαξ ὁ ἐπάνω τῆς φυλακῆς σκοπός φυλακτήριον δήμιος Нвб страж ОА ВА ЕтМл БТР АР ДА Срв стражар, стражарин остар Дюв НГер стражник остар РРОДД