Исторически речник
старьць  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
старьць, старьцъ, старець, старецъстарьца, старъца, старцастарьцѹ, старьцю, старъцѹ, старъцю, старцѹ, старцюстарьць, старьцъ, старець, старецъстарьца, старъца, старцастарьцемь, старьцемъ, старцемь, старцемъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
старьц, старъц, старцстарье, старестарьц, старъц, старцстарьць, старьцъ, старець, старецъстарьцемъ, старьцемь, старъцемъ, старъцемь, старцемъ, старцемьстарьцѧ, старьцѫ, старьце, старъцѧ, старъцѫ, старцѧ, старцѫ, старце
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
старьц, старъц, старцстарьцхъ, старьцхь, старъцхъ, старъцхь, старцхъ, старцхьстарьца, старъца, старцастарьцѹ, старьцю, старъцѹ, старъцю, старцѹ, старцюстарьцема, старъцема, старцема
старьць -а м 1. Старец, възрастен човек, старик он же слꙑшавъше схождаахѫ еднъ по едномѹ. наьнъше отъ старецъ до послѣдьнхъ М Йо 8.9 З пае старець раꙁѹмѣхъ. ѣко ꙁаповѣдеї твоїхъ вьꙁскахъ СП 118.100 юношѧ  дѣвꙑ  старъц. съ юнотам. да хвалѧтъ ꙇмѧ гне СЕ 88а 5 ꙇногда бо сѵмеонъ сърѣте ха. ꙇ на р(.)кѹ пріѩтъ прѣвѣънаго ба. ѣко младѣньц(.). ꙇ ба благослов старць К 1а 33 отд отъсѫдѹ старье. пото мꙙ нѹдш С 170.19 комсь рее старꙿе. тако м стъ раꙁѹмѣт ꙗко крьстꙗнъ с С 223.18—19  вдѣвъ старць лѣторасль благодарьствѣаше бога съ слъꙁам С 300.20 2. Старец, почетно название на монах ѹвѣдѣвъш же ꙗко не въꙁможьно сть въходт женѣ въ манастꙑрь ... молꙗаше сего поѧт .  вест  къ стѹѹмѹ старꙿцѹ С 298.14 3. Само мн. старьц a) οἱ πρεσβύτεροι Предци, деди по ъто ѹенц тво прѣстѫпаѭтъ прѣдаанѣ старецъ М Мт 15.2 З аште не ѹмꙑѭтъ рѫкѹ търѫште не ѣдѧтъ. дръжѧще прѣдаане (е) старецъ М Мк 7.3 З по ъто не ходѧтъ ѹенц тво по прѣдааню старецъ М Мк 7.5 З b) οἱ πρεσβύτεροι Стареи, старейшини, водачи раскаавъ сѧ въꙁврат тр десѧт съребрьнкъ. архереомъ  старьцемъ М Мт 27.3 З А СК ꙇ егда на нь глхѫ архере  старьц. ньсоже отъвѣштавааше М Мт 27.12 З А СК архере же  старьц наѹстшѧ народꙑ. да спросѧтъ вараввѫ М Мт 27.20 З А СК да наѹтъ кънѩѕѩ его ѣко самъ сѩ.  старьцѩ его ѹмодрітъ СП 104.22 о немьже ꙁа ѹтра съвѣтъ дѣашѧ. старѣшнꙑ  попове ждовсц. ꙇ старьц ꙇюдѣсц СЕ 49а 12 сѹгобꙇте благодѣть ꙁане таковомъ отрокмъ достоіні бꙑсте оці ꙇже ꙇ та х(.)же не вѣдѣхѫ старці. бмь наѹені въспѣшѧ К 1а 3 c) πρεσβυτέριον Съветът на старейшините ꙇ ѣко бꙑстъ дьнь събърашѧ сѧ старьц людьсц. ꙇ архере  кънжьнц М Лк 22.66 З ꙁълꙑ старьць ὁ κακόγηρος [вар. ὁ φαγόγηρος] Зъл старец глагол҄ꙙ. не ꙁідѫ ꙁълꙑ старе лѫкавꙑ. въꙁьмъ же млотѭ своѭ бꙗше  по хръбътѹ глагол҄ꙙ С 172.12 М З А СК Б ЗП СП СЕ К С Гр πρεσβύτερος πρέσβυς γέρων γηραλέος πρεσβύτης κακόγηρος старець старецъ старць старꙿць старъць Нвб старец ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ЕА ДА Срв Старец МИ ЙЗ,МИПир Старцево МИ ГХ,МИМ Старца МИ ВП,ТО Старцев ФИ Старчев ФИ СтИл,РЛФИ