Исторически речник
смокꙑ  [+]
NfosNfgsNfdsNfasNfisNfls
смокꙑ, смокъв, смокьв, смоквсмокъве, смокьве, смокве, смокъв, смокьв, смоквсмокъв, смокьв, смоквсмокъвь, смокъвъ, смокьвь, смокьвъ, смоковь, смоковъ, смокъве, смокьве, смоквесмокъвѭ, смокъвьѭ, смокъвѫ, смокъвѧ, смокъвю, смокъвью, смокьвѭ, смокьвьѭ, смокьвѫ, смокьвѧ, смокьвю, смокьвью, смоквѭ, смоквьѭ, смоквѫ, смоквѧ, смоквю, смоквьюсмокъве, смокьве, смокве, смокъв, смокьв, смокв
NfvsNfOpNfgpNfdpNfipNflp
смокꙑ, смокъв, смокьв, смоквсмокъв, смокьв, смоквсмокъвь, смокъвъ, смокьвь, смокьвъ, смоковь, смоковъсмокъвамъ, смокъвамь, смокьвамъ, смокьвамьсмокъвам, смокьвам, смоквамсмокъвахъ, смокъвахь, смокьвахъ, смокьвахь, смоквахъ, смоквахь
NfOuNfGuNfDu
смокъв, смокьв, смоквсмокъвѹ, смокьвѹ, смоквѹсмокъвама, смокьвама, смоквама
смокꙑ -смокъве ж 1. Смокиново дърво, смоковница, смокиня отъвѣща іс  рее емѹ. ꙁане рѣхъ ꙗко вдѣхъ т подъ смоковѭ СК Йо 1.51  ѹꙁрѣ смоквѫ еднѫ пр п(ѫ)т. прде къ не. ꙇ нъсоже не обрѣте на не. (н)ъ токмо лстве едно ЗП Мт 21.19 Срв. С343.25 гі ꙇсхе бже нашъ ... ꙁапрѣще смоков. неплодовтѣ ... рекъ е да не маш плода вь вѣкъ. ꙇ словомь твомь сѹш ѭ СЕ 35а 3 ꙗкоже въ градѣ н смокꙑ бѫдетъ. н дѫбъ нкакъже С 301.12 їс ... вдѣвъ смокве прде к н҄е. добро ꙗко прде къ н҄е. а бꙑ бо мнѫлъ смокве мѣла. бꙑ смокв ꙁмꙗ гнѣꙁдо сво бе съмрьт. нъ прде къ смокв  ѹсѹш ѭ. подъ такоѭ смокъвѭ сѫшта нааналꙗ вдѣ господа С 350.2, 3, 4, 5, 6 2. Смокинов плод, плод от смокиново дърво, смокиня отъ плодъ хъ поꙁнате ѩ. еда обемлѭтъ отъ трънѣ гроꙁнꙑ. л отъ рѣпѣ смокъв М Мт 7.16 З, А. Срв.Лк 6.44 М З ꙇ вдѣвъ смоковънцѫ ꙁ далее ... ꙇ пршедъ къ не несоже не обрѣте на не тъкмо лстве. не бѣ бо врѣмѧ смокъвамъ М Мк 11.13 на лѣто. сесь тр смокв род С 300.24  от н҄елже смокв ꙁоба богоносвꙑ старць С 300.29 Сушен смокинов плод, сушена смокиня. въꙁемъ стꙑ старць сѣмꙙ смокꙿве дноѧ. глагола свома ѹенкома ... аште бож ловѣколюб дастъ сѣмен семѹ.  камен семѹ слѫ ꙗкоже плодъ сътворт. то вѣдта ꙗкоже тѹн҄е цѣсарьство небесьско датъ м богъ.  се рекъ прлѣп къ сѣдаѭштѹѹмѹ сꙙ камен смокъве С 300.7, 14—15 двьꙗ смокꙑ συκομορέα Сикомора [ficus sycomorus]; плодно дърво, прилично на смокиня добрѣ же еуагг҄елстъ рее. двꙗ смокꙑ о ꙁакꙿхе. да съкажетъ ꙗко шрокꙑ  пространъ пѫть. дв прплетенъ стъ С 350.15 М З А СК ЗП СЕ С Гр σῦκον συκῆ σχάς σχάδιον смокв Нвб Срв смоква диал. ОА АК НТ ЕтМл РРОДД ДА смокиня, смокина диал ОА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР