Исторически речник
слѹга  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
слѹгаслѹгꙑслѹѕѣслѹгѫ, слѹгѹ-слѹгоѭ, слѹгоѫ, слѹгоѧ, слѹгою
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
слѹѕѣслѹгослѹгꙑслѹгъ, слѹгьслѹгамъ, слѹгамьслѹгꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
слѹгамслѹгахъ, слѹгахьслѹѕѣслѹгѹслѹгама
слѹга -ꙑ м 1. Слуга, прислужник не тако ѹбо бѫдетъ въ васъ. нъ іже аще хощетъ вѧшт бꙑт въ васъ. да бѫдетъ вашъ слѹга М Мт 20.26 ЗI. Срв. Мк 10.44 М, СК;Мк 10.43 З А тъгда рее цсръ слѹгамъ. съвѧꙁавъше емѹ рѫцѣ  ноѕѣ. в(ъ)ꙁьмѣте . ꙇ въвръѕѣте въ тъмѫ кромѣштьнѭѭ. тѹ бѫдетъ плаь  скрьжетъ ꙁѫбомъ М Мт 22.13 ЗI, А. Срв. СЕ 106b 19—20 петръ же дѣаше по немь ꙁ далее. до двора архереова. ꙇ въшедъ вънѫтрь сѣдѣаше съ слѹгам. вдѣт коньнѫ М Мт 26.58 З, А, СК.Срв. Мк 14.54 М З отъвѣщавъ емѹ сътьнкъ рее. г нѣсмь достоінъ да м подъ кровъ вьндеш. нъ толко рьц слово  цѣлѣетъ. слѹга мої СК Мт 8.8 аурлꙗнъ же ꙗрѣше сꙙ слꙑшꙙ то вьсе оть н҄еѧ.  повелѣ слѹгамъ огн҄ь нанест по вьсемѹ тѣлѹ ю С 13.24—25 шедъ же лютъ слѹга тъ.  вьлѣꙁъ въ темнцѫ повелѣ мъ ꙁлѣст С 58.25 въꙁдрѹвъ же вовода на слѹгѹѭштꙙѧ вонꙑ рее. ѡ ꙁълꙑѧ слѹгꙑ. поꙿто въскорѣ не творте повелѣнааго вамъ С 74.7  аште то тако стъ. то грꙙд вьꙁьм благословьн.  д въ к҄есарѭ. съ днѣмꙿ слѹгоѭ.  спꙑта аште то стъ стна С 224.30 Само мн.Прислуга. анупатъ же акꙑ въ ꙁабьвен бꙑвъ. о дръꙁост мѫжа того. рее къ слѹгамъ. отъаꙗвъшааго сꙙ оного прведѣте прѣдъ мꙙ С 99.21 ономѹ же не отъвѣштаваѭштѹ. въпрашааше слꙋгꙑ анупатъ. то мꙙ мѹ стъ С 101.2—3 2. Служител [в съд, храм и др.] бѫд ѹвѣщаѩ сѧ съ сѫпьремь свомь скоро. доньдеже ес на пѫт съ нмь. да не прѣдастъ тебе сѫд. ꙇ сѫд тѧ прѣдастъ слѹѕѣ. ꙇ въ темьнцѫ въвръжетъ тѧ М Мт 5.25 З.Срв. Лк 12.58 М З ꙇ съгънѫвъ кънгꙑ въдавъ слѹѕѣ сѣде. ꙇ вьсѣмъ въ съньмщ о бѣашете ꙁърѧшт на нь М Лк 4.20 А СК прдѫ же слѹгꙑ къ архереомъ  фарсѣомъ. ꙇ рѣшѧ мъ т. по то не првѣсте его М Йо 7.45 З А СК егда же  вдѣшѧ архере  слѹгꙑ. въꙁъпшѧ глѭште. пропьн  пропьн  М Йо 19.6 З А СК Образно.  къ англмъ глетъ. творѧ англꙑ своѧ дхꙑ.  слѹгꙑ своѧ огнъ палѧщь Е 6б 13 Срв. СП103.4 благте гѣ вьсѩ сілꙑ его. слѹгꙑ его творѩще волѭ его СП 102.21 3. Свещеник, духовник мⷧ҇о нⷣ҇а ѹмеръшⷨ҇. свⷳ҇ѧнкомь ... тѣмьже молмъ т сѧ гі. раба твоего сего ... на лонѣ аврамⷧ. ꙇсаковѣ. ꙇѣковл. поко. ꙇ ѣко на ꙁем въ цркв твое. слѹгѫ ѹстролъ  бѣ. прѣдъ аћлꙑ же. твоѭ славѫ. неосѫжденꙿна. прм СЕ 58а 24—25  по сеⷨ҇ рекⷮ҇ѫ. съподоб гі вꙿсь вⷱ҇е.  пⷦ҇а слⷢ҇ѹ реⷮ҇е тръстаѣ. пⷫ҇о пⷦ҇а молтъ сѧ та СЕ 63а 14 Дякон. по постржень глⷮ҇е слⷢ҇ѹ глⷡ҇а нⷲ҇а гю поклⷩ҇о. лⷣ҇ю тⷠ҇е гі. попъ твортъ пакꙑ мⷧо мⷧаденьцю СЕ 8а 3 4. Прен. Слуга, верен последовател на някого лютꙑѧ  беꙁмілоствꙑѧ слѹгꙑ дꙗволовꙑ. костанꙿтна патрк҄ꙗ на ꙁем сѫшта ... растръꙁавъше же рꙁꙑ мѹ. ьстьнѫѭ го главѫ отъсѣкошꙙ С 64.4 аꙁъ же вашего събора мол҄ѫ ѡ мѫенц. славьні  ьстьн. ꙁбъранꙑѧ слѹгꙑ С 67.13 въꙁметаахѫ же слѹгꙑ дꙗволꙙ на сковрадѫ. пьцьлъ.  масло  трьст С 118.9 бꙑсте прѣжде шестокрльнꙑхъ богѹ слѹꙁѣ. не крльма нъ плаштанцеѭ бога покрꙑвъша.  поътъша С 458.6—7 мѫѧ слѹга δήμιος Палач, мъчител  съ велкомъ гласомъ вьсе брат. рекꙿшемъ амнъ. напрасно свѣштꙙ ѹгасошꙙ.  рѫкꙑ мѫꙙштхъ слѹгъ раслабѣшꙙ С 110.16 М З А СК О Е СП СЕ К С Гр διάκονος ὑπηρέτης παῖς ϑεράπων ὑπουργός λειτουργός ὁ λειτουργῶν δήμιος πράκτωρ ἱερεύς τάξις βεστιάριος ὁ τοῦ слꙋга Нвб слуга ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ЕА ДА