Исторически речник
слѹга [+]
Nmos | Nmgs | Nmds | Nmas | NmEs | Nmis |
слѹга | слѹгꙑ | слѹѕѣ | слѹгѫ, слѹгѹ | - | слѹгоѭ, слѹгоѫ, слѹгоѧ, слѹгою |
Nmls | Nmvs | Nmop | Nmgp | Nmdp | Nmap |
слѹѕѣ | слѹго | слѹгꙑ | слѹгъ, слѹгь | слѹгамъ, слѹгамь | слѹгꙑ |
Nmip | Nmlp | NmOu | NmGu | NmDu | |
слѹгам | слѹгахъ, слѹгахь | слѹѕѣ | слѹгѹ | слѹгама |
слѹга
-ꙑ
м
1. Слуга, прислужник
не тако ѹбо бѫдетъ въ васъ. нъ іже аще хощетъ вѧшт бꙑт въ васъ. да бѫдетъ вашъ слѹга
М
Мт 20.26
ЗI.
Срв. Мк 10.44
М,
СК;Мк 10.43
З
А
тъгда рее цсръ слѹгамъ. съвѧꙁавъше емѹ рѫцѣ ноѕѣ. в(ъ)ꙁьмѣте . ꙇ въвръѕѣте въ тъмѫ кромѣштьнѭѭ. тѹ бѫдетъ плаь скрьжетъ ꙁѫбомъ
М
Мт 22.13
ЗI,
А. Срв. СЕ 106b 19—20
петръ же дѣаше по немь ꙁ далее. до двора архереова. ꙇ въшедъ вънѫтрь сѣдѣаше съ слѹгам. вдѣт коньнѫ
М
Мт 26.58
З,
А, СК.Срв. Мк 14.54
М
З
отъвѣщавъ емѹ сътьнкъ рее. г нѣсмь достоінъ да м подъ кровъ вьндеш. нъ толко рьц слово цѣлѣетъ. слѹга мої
СК
Мт 8.8
аурлꙗнъ же ꙗрѣше сꙙ слꙑшꙙ то вьсе оть н҄еѧ. повелѣ слѹгамъ огн҄ь нанест по вьсемѹ тѣлѹ ю
С
13.24—25
шедъ же лютъ слѹга тъ. вьлѣꙁъ въ темнцѫ повелѣ мъ ꙁлѣст
С
58.25
въꙁдрѹвъ же вовода на слѹгѹѭштꙙѧ вонꙑ рее. ѡ ꙁълꙑѧ слѹгꙑ. поꙿто въскорѣ не творте повелѣнааго вамъ
С
74.7
аште то тако стъ. то грꙙд вьꙁьм благословьн. д въ к҄есарѭ. съ днѣмꙿ слѹгоѭ. спꙑта аште то стъ стна
С
224.30
Само мн.Прислуга.
анупатъ же акꙑ въ ꙁабьвен бꙑвъ. о дръꙁост мѫжа того. рее къ слѹгамъ. отъаꙗвъшааго сꙙ оного прведѣте прѣдъ мꙙ
С
99.21
ономѹ же не отъвѣштаваѭштѹ. въпрашааше слꙋгꙑ анупатъ. то мꙙ мѹ стъ
С
101.2—3
2. Служител [в съд, храм и др.]
бѫд ѹвѣщаѩ сѧ съ сѫпьремь свомь скоро. доньдеже ес на пѫт съ нмь. да не прѣдастъ тебе сѫд. ꙇ сѫд тѧ прѣдастъ слѹѕѣ. ꙇ въ темьнцѫ въвръжетъ тѧ
М
Мт 5.25
З.Срв.
Лк 12.58
М
З
ꙇ съгънѫвъ кънгꙑ въдавъ слѹѕѣ сѣде. ꙇ вьсѣмъ въ съньмщ о бѣашете ꙁърѧшт на нь
М
Лк 4.20
А
СК
прдѫ же слѹгꙑ къ архереомъ фарсѣомъ. ꙇ рѣшѧ мъ т. по то не првѣсте его
М
Йо 7.45
З
А
СК
егда же вдѣшѧ архере слѹгꙑ. въꙁъпшѧ глѭште. пропьн пропьн
М
Йо 19.6
З
А
СК
Образно.
къ англмъ глетъ. творѧ англꙑ своѧ дхꙑ. слѹгꙑ своѧ огнъ палѧщь
Е
6б 13
Срв.
СП103.4
благте гѣ вьсѩ сілꙑ его. слѹгꙑ его творѩще волѭ его
СП
102.21
3. Свещеник, духовник
мⷧ҇о нⷣ҇а ѹмеръшⷨ҇. свⷳ҇ѧнкомь ... тѣмьже молмъ т сѧ гі. раба твоего сего ... на лонѣ аврамⷧ. ꙇсаковѣ. ꙇѣковл. поко. ꙇ ѣко на ꙁем въ цркв твое. слѹгѫ ѹстролъ бѣ. прѣдъ аћлꙑ же. твоѭ славѫ. неосѫжденꙿна. прм
СЕ
58а 24—25
по сеⷨ҇ рекⷮ҇ѫ. съподоб гі вꙿсь вⷱ҇е. пⷦ҇а слⷢ҇ѹ реⷮ҇е тръстаѣ. пⷫ҇о пⷦ҇а молтъ сѧ та
СЕ
63а 14
Дякон.
по постржень глⷮ҇е слⷢ҇ѹ глⷡ҇а нⷲ҇а гю поклⷩ҇о. лⷣ҇ю тⷠ҇е гі. попъ твортъ пакꙑ мⷧо мⷧаденьцю
СЕ
8а 3
4.
Прен. Слуга, верен последовател на някого
лютꙑѧ беꙁмілоствꙑѧ слѹгꙑ дꙗволовꙑ. костанꙿтна патрк҄ꙗ на ꙁем сѫшта ... растръꙁавъше же рꙁꙑ мѹ. ьстьнѫѭ го главѫ отъсѣкошꙙ
С
64.4
аꙁъ же вашего събора мол҄ѫ ѡ мѫенц. славьні ьстьн. ꙁбъранꙑѧ слѹгꙑ
С
67.13
въꙁметаахѫ же слѹгꙑ дꙗволꙙ на сковрадѫ. пьцьлъ. масло трьст
С
118.9
бꙑсте прѣжде шестокрльнꙑхъ богѹ слѹꙁѣ. не крльма нъ плаштанцеѭ бога покрꙑвъша. поътъша
С
458.6—7
мѫѧ слѹга
δήμιος
Палач, мъчител
съ велкомъ гласомъ вьсе брат. рекꙿшемъ амнъ. напрасно свѣштꙙ ѹгасошꙙ. рѫкꙑ мѫꙙштхъ слѹгъ раслабѣшꙙ
С
110.16
М
З
А
СК
О
Е
СП
СЕ
К
С
Гр
διάκονος
ὑπηρέτης
παῖς
ϑεράπων
ὑπουργός
λειτουργός
ὁ λειτουργῶν
δήμιος
πράκτωρ
ἱερεύς
τάξις
βεστιάριος
ὁ τοῦ
слꙋга
Нвб
слуга
ОА
ВА
АК
НТ
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР
АР
ЕА
ДА