Исторически речник
прѣстѫпл҄ень  [+]
NnOsNngsNndsNnisNnlsNnOp
прѣстѫпл҄ен, прѣстѫпл҄еньпрѣстѫпл҄енꙗ, прѣстѫпл҄ена, прѣстѫпл҄еньꙗпрѣстѫпл҄еню, прѣстѫпл҄енѹ, прѣстѫпл҄еньюпрѣстѫпл҄енмь, прѣстѫпл҄еньмь, прѣстѫпл҄енмъ, прѣстѫпл҄еньмъ, прѣстѫпл҄енмь, прѣстѫпл҄енмъпрѣстѫпл҄ен, прѣстѫпл҄ень, прѣстѫпл҄енпрѣстѫпл҄енꙗ, прѣстѫпл҄ена, прѣстѫпл҄еньꙗ
NngpNndpNnipNnlpNnOuNnGu
прѣстѫпл҄ен, прѣстѫпл҄ень, прѣстѫпл҄енепрѣстѫпл҄енмъ, прѣстѫпл҄еньмъ, прѣстѫпл҄енмь, прѣстѫпл҄еньмь, прѣстѫпл҄енмъ, прѣстѫпл҄енмь, прѣстѫпл҄еномъ, прѣстѫпл҄енамъпрѣстѫпл҄ен, прѣстѫпл҄ень, прѣстѫпл҄ен, прѣстѫпл҄енмпрѣстѫпл҄енхъ, прѣстѫпл҄еньхъ, прѣстѫпл҄енхь, прѣстѫпл҄еньхь, прѣстѫпл҄енхъ, прѣстѫпл҄енхьпрѣстѫпл҄ен, прѣстѫпл҄еньпрѣстѫпл҄еню, прѣстѫпл҄енѹ, прѣстѫпл҄енью
NnDu
прѣстѫпл҄енма, прѣстѫпл҄еньма, прѣстѫпл҄енма, прѣстѫпл҄енма
прѣстѫпл҄ень -ꙗ ср Престъпване; нарушаване на заповед, закон, обичай ѕꙇ о прѣстѫплен ꙁаповѣд бжѩ М Мк 43b 10 ветъхѫѭ скврънѫ нашѭ. еѭ же ес нꙑ прѣстѫпленемъ оскврънлъ. ꙇ ꙁатворене грѣхѹ сътворъшемъ СЕ 52b 25 ѧдо. нꙑнѣ обновт сѧ хощеш. естънꙑмь покаанемь. ꙇ вьꙁскат пръвааго отества. ꙇ сновьствѣ его прмѣст сѧ. егоже остѫплъ бѣ прѣстѫпленемь СЕ 66b 9  прѣстѫпьнмъ ѹсъхнѫ. то пакꙑ глнънꙑмъ брьнмъ грьньаремъ сътворенѣ бꙑт С 396. 19 не вѣдꙑ ꙗко то дрѣво.  прьво дрѣвесе прѣстѫпьнье раꙁаратъ.  жꙁнь ловѣкомъ датъ С 402.9 М Е СЕ С Гр παράβασις прѣстѫплене прѣстѫпьнье прѣстѫпьн Нвб престъпление ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР