Исторически речник
прѣждереенъ
прѣждереенъ
-ꙑ
прил
1. Гореспоменат, горепосочен
прѣждереенаа же славьнаꙗ мѫжа. помъша блаженааго сака. ведоста ꙁатворста . ꙗкоже повелѣно ма бꙑстъ цѣсаремъ
С
196.1
вꙿсѣ прѣжде реенаа. потомь же ослабт обѣщанаа. къ правѹмѹ жтью въꙁврат сѧ
СЕ
91а 13
постав помошть на пѫт прѣдъ манастꙑремъ. множьство мѫжъ много. да въсхꙑтвъше донесѫтъ мошт свꙙтааго отьца нашего сак҄ꙗ. въ прѣжде реенѫѭ црькъве благословьнꙗ рад
С
209.5
ѹенц же го пеалѹѭште с. въꙁвратшꙙ сꙙ въ манастꙑрь. недалее сѫштѹ отъ прѣжде реенꙑѧ цръкъве
С
209.13
2.
Като същ.
прѣждереенаꙗ
ср
мн
τὰ προειρημένα
Предсказаните неща, предсказанията
сеѧ ѹбо рад внꙑ ребра прободена бꙑваѭтъ хрстова. да прѣжде реенаа станѫтъ. танаа крьштеньꙗ проповѣдана бѫдѫтъ
С
483.1—2
Изч
С
Гр
προρρηϑείς
προειρημένος
Нвб
прежденаречен
остар
ВА