Исторически речник
прокѹда [+]
Nfos | Nfgs | Nfds | Nfas | Nfis | Nfls |
прокѹда | прокѹдꙑ, прокѹдѫ | прокѹдѣ | прокѹдѫ, прокѹдѹ | прокѹдоѭ, прокѹдоѫ, прокѹдоѧ, прокѹдою | прокѹдѣ |
Nfvs | NfOp | Nfgp | Nfdp | Nfip | Nflp |
прокѹдо | прокѹдꙑ | прокѹдъ, прокѹдь | прокѹдамъ, прокѹдамь | прокѹдам | прокѹдахъ, прокѹдахь |
NfOu | NfGu | NfDu | |||
прокѹдѣ | прокѹдѹ | прокѹдама |
прокѹда
-ꙑ
ж
1. Гибел, пагуба
мꙑ же ѹбѣжмъ вьꙁлюбьн. дѹш прокѹдьнꙑхъ страст схъ. бѣжмъ кꙑенꙗ гоже дѣлꙗ прьво сьпаде. старѣшна беспльтънꙑхъ. бѣжмъ ꙁавст. аште ньсоже дѣл҄ѣ. нъ творꙙштѹѹмѹ прокѹда бꙑватꙿ
С
340.10
2. Осквернение, позор
враѹ вьсемогꙑ. цѣл многꙑ отъ дꙗвола прімꙿшѫ ранꙑ. острѹж м дѹшꙙ грѣховънꙑѧ пѣготꙑ. ꙗкоже острѹга вѣрнааго пѣготва прокѹдѫ тѣлес
С
392.16
Изч
С
Гр
φϑόρος
κηλίς
Нвб
прокуда
ОА
ВА
НТ
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР
АР
ДА