Исторически речник
потопт  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
потоптпотоплѭ, потоплѧ, потопѧ, потопьѭ, потоплюпотопшпотоптъ, потопть, потоптпотопмъ, потопмь, потопм, потопмопотопте
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
потопѧтъ, потопѧть, потопѧтпотопвѣпотоптапотоптепотоппотоп
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
потопмъ, потопмь, потопмпотоптепотопвѣпотоптапотопхъ, потопхь, потопхпотоп
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
потоппотопхомъ, потопхомь, потопхом, потопхмꙑпотопстепотопшѧ, потопшѫ, потопша, потопше, потопхѫпотопховѣпотопста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
потопстепотопѧхъ, потопѧхь, потопѧхпотопѧшепотопѧшепотопѧхомъ, потопѧхомь, потопѧхомпотопѧсте
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
потопѧхѹпотопѧховѣпотопѧстапотопѧсте
потопт -потоплѭ -потопш св 1. Хвърля във водата, удавя, потопя ѹнѣе емѹ естъ да обѣсѧтъ жръновъ на вꙑ его осьльскꙑ.  потопѧтъ і въ пѫнѣ морьстѣ М Мт 18.6 ЗI  многащ і въ огнь въврьже.  въ водѫ да і бꙑ потоплъ СК Мк 9.22 сѫштїхъ с н҄мъ. въ глѫбнѣ потопꙙтъ С 472.14 2. Потопя, залея с вода земята, предизвикам потоп ꙇ аћлꙑ прставленемъ съхранъшемъ. потопльшмь водоѭ съ вꙑше. ꙇ подънбсънꙑѩ глѫбнꙑ СЕ 52а 26 Образно. прідъ въ глѫбінꙑ морьскꙑѩ і бѹрѣ потопі мѩ СП 68.3 да не потопітъ мене бѹрѣ водьнаѣ СП 68.16 Срв. С77.19—20 вода бі потопла нъї СП 123.3 Прен.Залича, опростя [за грехове]. тꙑ ес бъ нашъ. потопле водоѭ пр но грѣхъ СЕ 5b 2 3. Прен. Сподавя, заглуша потоп гі і раꙁдѣл ѩꙁꙑ хъ. ѣко вдѣхъ беꙁаконенье і прѣрѣканъе въ градѣ СП 54.10 Изч М З СК СП СЕ С Гр καταποντίζω κατακλύζω ἀπόλλυμι потопіт Нвб потопя [се] ОА ВА НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА