Исторически речник
порѫьнкъ  [+]
NmosNmgsNmdsNmasNmEsNmis
порѫьнкъ, порѫьнкь, порѫънкъ, порѫънкь, порѫнкъ, порѫнкьпорѫьнка, порѫънка, порѫнкапорѫьнкѹ, порѫънкѹ, порѫнкѹпорѫьнкъ, порѫьнкь, порѫънкъ, порѫънкь, порѫнкъ, порѫнкьпорѫьнка, порѫънка, порѫнкапорѫьнкомь, порѫьнкомъ, порѫънкомь, порѫънкомъ, порѫнкомь, порѫнкомъ
NmlsNmvsNmopNmgpNmdpNmap
порѫьнцѣ, порѫънцѣ, порѫнцѣпорѫьне, порѫъне, порѫнепорѫьнц, порѫънц, порѫнцпорѫьнкъ, порѫьнкь, порѫънкъ, порѫънкь, порѫнкъ, порѫнкьпорѫьнкомъ, порѫьнкомь, порѫънкомъ, порѫънкомь, порѫнкомъ, порѫнкомьпорѫьнкꙑ, порѫънкꙑ, порѫнкꙑ
NmipNmlpNmOuNmGuNmDu
порѫьнкꙑ, порѫънкꙑ, порѫнкꙑпорѫьнцѣхъ, порѫьнцѣхь, порѫънцѣхъ, порѫънцѣхь, порѫнцѣхъ, порѫнцѣхьпорѫьнка, порѫънка, порѫнкапорѫьнкѹ, порѫънкѹ, порѫнкѹпорѫьнкома, порѫънкома, порѫнкома
порѫьнкъ -а м 1. Поръчител; човек, който напътства някого молмъ сѧ ꙁа гѹмена. прѣемъшааго братра нашего. ꙇ тебѣ порѫьнка емѹ бꙑваѭща СЕ 83b 9  акꙑ вдѣхъ ꙗко подастъ мѹ деснцѫ порѫьнкъ С 167.15 2. Прен. Залог, обещание тꙑ трдневнааго гроба на ꙁем остав.  порѫнка мрьтвꙑмъ. вьскрьсенꙗ С 505.28 Изч СЕ С Гр ἀντιφωνητής ἐγγυητής порѫнкъ Нвб Срв поръчник диал НГер ЕтМл РРОДД поручник остар ВА