Исторически речник
породьнъ  
породьнъ -ꙑ прил. Който се отнася до рая, райски  їꙁгънана бꙑста с породънꙑѧ пштꙙ С 9.18 не бꙑ съпасла сꙙ дѣлꙑ прьваꙗ породънаꙗ дѣвца С 428.15 ꙗже ꙁмꙗ ꙁнѹр въ породѣ сь агг҄елꙑ равънѫѭ жꙁнь. породьнѫѭ пштѫ С 348.13 ловѣка породьнааго ... беꙁъ ꙁемьнааго трѹжданꙗ жвѫшта С 429.23 породънꙑѧ двьр прнѹд С 437. 13 аꙁъ тꙙ ... въвождѫ. же породънꙑѧ двьр ꙁатворвъ С 438.6 прьвꙑхъ  послѣдьнхъ ꙁамьдленѣ ждꙑ подвга  отъврьꙃаѧ двьр породьнꙑѧ нашего въхожденѣ жьдетъ. КО Цвет. Дьньсь бо прѣстав сѧ м͞т жвотѹ въ прѣвѣьнѫѭ жꙁнь• породьнꙑѧ двьр отъврьꙁаѭщ родѹ ͞лвьскѹемѹ. КО прест. жвоносьное прѣстое н͞бо премлѧщ• же отъврьꙁе двьр породьнꙑѧ  на н͞бса въꙁде къ беꙁнаѧльнѹемѹ с͞нов÷. КО Богор. Двьр н͞бсьскꙑѧ рождьствомь с отъврьꙁъш• двьр породьнꙑѧ пакꙑ мѧ прм съблаꙁнꙑ вьсѧ  грѣхꙑ потрѣбльш. КО Богор. дасть ꙁаконъ емоу не въкоусити древа вѣдьнаго. ѡ немьже древѣ довольнѣ въ породьнѣемьоглавлении по нашеи же силѣ гл͠ахомъ. ЙЕ Бог 281а породьныꙗ жизни изгънанъ бы съмьрти и тъли. СС 21б и̇ подвижьникы̇ прьвы̇ѫ̇⸱ вꙿто|рыхь⸱ и̇ послѣдн͠ихь⸱ и̇ ꙁамоудѣвꙿшѫ|ѫ̇ ждеть ⸱ подвига породъна ⸱ и̇ вьсхо|жⷣениꙗ̇ нашего ждетъ. Златоуст 159б Изч С Гр [τοῦ] παραδείσου породънъ Нвб Ø