Исторически речник
помловат  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
помловатпомлѹѭ, помлѹѫ, помлѹѧ, помлѹюпомлѹш, помлѹеш, помлѹѹшпомлѹтъ, помлѹетъ, помлѹѹтъ, помлѹть, помлѹеть, помлѹѹть, помлѹт, помлѹет, помлѹѹтпомлѹмъ, помлѹемъ, помлѹѹмъ, помлѹмь, помлѹемь, помлѹѹмь, помлѹм, помлѹем, помлѹѹм, помлѹмо, помлѹемо, помлѹѹмопомлѹте, помлѹете, помлѹѹте
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
помлѹѭтъ, помлѹѫтъ, помлѹѧтъ, помлѹютъ, помлѹѭть, помлѹѫть, помлѹѧть, помлѹють, помлѹѭт, помлѹѫт, помлѹѧт, помлѹютпомлѹвѣ, помлѹевѣ, помлѹѹвѣпомлѹта, помлѹета, помлѹѹтапомлѹте, помлѹете, помлѹѹтепомлѹпомлѹ
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
помлѹмъ, помлѹмь, помлѹмпомлѹтепомлѹвѣпомлѹтапомловахъ, помловахь, помловахпомлова
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
помловапомловахомъ, помловахомь, помловахом, помловахомꙑпомловастепомловашѧ, помловашѫ, помловаша, помловаше, помловахѫпомловаховѣпомловаста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
помловастепомловаахъ, помловахъ, помловаахь, помловахь, помловаах, помловахпомловааше, помловашепомловааше, помловашепомловаахомъ, помловахомъ, помловаахомь, помловахомь, помловаахом, помловахомпомловаашете, помловашете, помловаасте, помловасте
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
помловаахѫ, помловахѫ, помловаахѹ, помловахѹпомловааховѣ, помловаховѣпомловаашета, помловашета, помловааста, помловастапомловаашете, помловашете, помловаасте, помловасте
помловат -помлѹѭ -помлѹш св 1. Помилвам, окажа милост, смиля се над някого блажен млостві. ѣко т помлован бѫдѫтъ З Мт 5.7 А, СК.Срв. СЕ 89b 5 тꙑ вьскресъ помлѹеші сона СП 101.14 сь многоѭ мольбоѭ молꙗаше сꙙ мѹ. помловат ꙁемьѭ хъ С 529.26—27 тꙑ ловѣкꙑ плѣньнкꙑ бꙑвъшꙙ помлова С 505.23 ()же проклънетъ еретка. то(гд)а его бъгъ помлѹетъ АН Пожаля, съжаля [се] над някого. не подобаше л  тебѣ помловат клеврѣта твоего М Мт 18.33 ЗI А СК Помилвам, опростя. хъже стꙑхъ молтвам. да помлован бѫдемъ вьс С 271.15 2. Само повел. ед. помлѹ — молитвен призив, възглас за изпросване от вярващия на снизхождение, милост, помощ помлѹ нꙑ снѹ двъ М Мт 9.27 З, А, СК. Срв.Мт 20.30 М, ЗI, А, СК;Мт 20.31 М ЗI А СК ЗП оте аврааме помлѹ мѧ М Лк 16.24 З А СК пріꙁърі на мѩ і помілѹі мѩ СП 24.16 помлѹі мѩ бже по веліцѣі млості твоеі СП 50.3 Срв. СК75b 14—15 СЕ99b 17—18 С562.20, 23 гі ісхе бже нашъ. помлѹ ка сего СЕ 36b 7 помлѹ моѭ дьштерь. ꙗко лютѣ оть неістааго бѣса мѫма стъ С 519.29 бъ же вꙑ(нѫ) помлѹ оц амнь БН (г по)млѹ раба своего оа(на) преꙁвтера Т М З А СК ЗП Е СП СС СЕ К С Р АН БН И Т Гр ἐλεέω ἐλευϑερόω οἰκτείρω σπλαγχνίζομαι συμπαϑέω φείδομαι διαλάσσομαι поміловат Нвб помилвам, помилувам остар диал ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА