Исторически речник
омот [+]
Vpg | Vpfar1s | Vpfar2s | Vpfar3s | Vpfar1p | Vpfar2p |
омот | омоѫ, омоѹ | омош | омотъ, омоть, омот | омомъ, омомь, омом, омомо | омоте |
Vpfar3p | Vpfar1u | Vpfar2u | Vpfar3u | Vpza2s | Vpza3s |
омоѧтъ, омоѧть, омоѧт | омовѣ | омота | омоте | омо | омо |
Vpza1p | Vpza2p | Vpza1u | Vpza2u | Vpfao1s | Vpfao2s |
омомъ, омомь, омом | омоте | омовѣ | омота | омохъ, омохь, омох | омо |
Vpfao3s | Vpfao1p | Vpfao2p | Vpfao3p | Vpfao1u | Vpfao2u |
омо | омохомъ, омохомь, омохом, омохмꙑ | омосте | омошѧ, омошѫ, омоша, омоше, омохѫ | омоховѣ | омоста |
Vpfao3u | Vpfam1s | Vpfam2s | Vpfam3s | Vpfam1p | Vpfam2p |
омосте | омоаахъ, омоахъ, омоаахь, омоахь, омоаах, омоах | омоааше, омоаше | омоааше, омоаше | омоаахомъ, омоахомъ, омоаахомь, омоахомь, омоаахом, омоахом | омоаашете, омоашете, омоаасте, омоасте |
Vpfam3p | Vpfam1u | Vpfam2u | Vpfam3u | ||
омоаахѫ, омоахѫ, омоаахѹ, омоахѹ | омоааховѣ, омоаховѣ | омоаашета, омоашета, омоааста, омоаста | омоаашете, омоашете, омоаасте, омоасте |
омот
-омоѫ
-омош
св
1. Намокря, наквася, навлажня
ꙇ обраштъ сѧ къ женѣ рее смонѹ. вдш л сѭ женѫ. въндъ въ домъ тво. водꙑ на ноѕѣ мо не дастъ. с же слъꙁам омо ноѕѣ мо. ꙇ власꙑ свомі отьре
М
Лк 7.44
З
А
СК
ꙇ тъ въꙁглашъ рее. оте аврааме помлѹ мѧ. посъл лаꙁарѣ да омотъ конецъ пръста своего во водѣ. ѹстѹдтъ ѩꙁкꙑ мо. ѣко страждѫ въ пламен семь
М
Лк 16.24
З
А
СК
ꙁаѹтра бо рее їс ммодꙑ въ градъ въꙁалка ... въꙁалка же по пѣнамъ влънънꙑмъ ход. ногѹ въ водѣ не омо
С
344.24
2. Потопя, натопя, топна [в ястие]
отъвѣшта с. тъ естъ емѹже аꙁъ омоъ хлѣбъ подамъ. ꙇ омоь хлѣбъ дастъ юдѣ смоню скаротъскѹѹмѹ
М
Йо 13.26
З
3.
Прич. мин. деят. като същ.
омоь
м
ед
ὁ ἐμβάψας
Този, който е потопил, натопил
онъ же отъвѣщавъ рее. омо съ мъноѭ рѫкѫ въ солло. тъ мѧ прѣдастъ
М
Мт 26.23
З
А
СК
не омоь сѧ
ἄβροχος
Ненамокрен, сух
ꙁаклнаѭ тѧ бгомь сътворьшмъ вꙿсѣьскаа ... пробвꙑ жьꙁломь море. ꙇ люд своѩ ногам не омоьшам сѧ проведъшемъ
СЕ
52b 11—12
омот
сѧ
М
З
А
СК
СЕ
С
Гр
βρέχω
βάπτω
ἐμβάπτω
ἀποπλύνω
омоіт
Нвб
омоча ’намокря’
диал
НГер
ЕтМл