Исторически речник
нкакъже
нкакъже
местоим
прил
Никакъв
дхъ естъ ꙇже жв(е)тъ. отъ плът нѣстъ польꙁѧ нкакоѩже. глꙑ ѩже аꙁъ глахъ вамъ дхъ сѫтъ. ꙇ жвотъ сѫтъ
З
Йо 6.63
глагола к н҄емѹ блаженъ. не маш л ного нкакогоже съсѫда. н л рꙁъна да дас мѹ
С
120.26
мѫтел҄ь же вдѣвъ свꙙтаꙗ. не прмъша врѣда нкакогоже. вьꙁбѣсвъ сꙙ дастъ о н҄ею отъвѣтъ
С
184.30
въвръженѹ же бꙑвъшꙋ добьюмѹ сповѣдꙿнкѹ хсовѹ сак҄ѹ. въ съмрьтънѫѭ пѫнѫ. прѣбꙑстъ цѣлъ. не прмъ нкакогож(е) ꙁъла
С
193.24
тако небесьско жт прѣподобьнааго отьца нашего саак҄а. вьсѫдѹ же вьсѣмо проповѣдамо. на агг҄ельско се жт многꙑ прведе. не бо бѣаше ште тѹ нкакогоже рьнорꙁъца
С
206.29
мꙑ не хоштемъ тебѣ ꙁъла нкакогоже. аште не тꙑ самъ въсхоштеш ꙁъло пробрѣст себѣ
С
259.3
въ градѣ н смокꙑ бѫдетъ. н дѫбъ нкакъже многꙑѧ рад топлотꙑ сѹхотꙑ
С
301.12
Изч
З
С
Гр
οὐδείς
μηδείς
οἱοσδήποτε
ἕτερος след отрицание.
Нвб
Срв
никакъв
ОА
ВА
БТР