Исторически речник
юднъ [+]
юднъ
прил
притеж
от ЛИ
1. Юдин, на Юда — един от прадедите на Христос
ꙇ тъ бѣ съ ѣко тремъ десѧтемъ лѣтъ нанаѩ. снъ сꙑ ѣко мьнмъ бѣ. ꙇосфовъ. ꙇлевъ. маттатовъ ... семеоновъ. ꙇосфовъ. ꙇюднъ
М
Лк 3.26
З
2. Юдин, на Юда Искариотски — предателят на Христос
ѡ горькꙑ ꙇюднъ обліітелю ѣвль сѧ тѧжьі осіла. ꙇ съ іюдоѭ прѣмѣнь сѧ. отъ дьѣвола къ хѹ. ꙇ съвѣдѣтель імѣѩ крста
К
11b 35
ꙁьр бо колко тъгда ꙁведе отъ юднꙑ дѹшꙙ. бесѣдован обꙑа. обьшт же на трепеꙁѣ. ѹдеса ѹен
С
411.28
ѡ веле хсово ловѣколюб. ѡ веле юдно беꙁакон
С
419.26
тъгда бо же вьꙁꙙ хлѣбъ юда. тѹ въско вь н҄ь дꙗволъ. не пльть обдꙙ господьнѫ. нъ стѹдъ обдꙙ юднъ
С
421.4
то наꙙло ꙁьло на ловѣьскъ родъ. отъ отьаньꙗ юдна обрѣтъ. да въставъ отъ ꙁемьѧ ѹстрьм сꙙ въ мра
С
523.19
Изч
М
З
К
С
Гр
τοῦ ᾿Ιούδα
τοῦ ᾿Ιωδά
ꙇюднъ
Нвб
юдин
ОА
ВА
НГер
ЕтМл
БТР